به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تجربه نشان داده که ورود هنرمندان به دنیای سیاست، عاقبت خوبی برای جایگاه و محبوبیتشان ندارد. آخرین مثال که اثبات کننده این ادعاست، ابراهیم حامدی معروف به «ابی» است.
ابی در سالهای گذشته آهنگهایی با تِم سیاسی خوانده و همواره این ادعا را مطرح میکرد که هنرمندی است با عرق ملی که فقط به عشق ایران و مردمِ ایران میخواند.
«ابی» آهنگی هم برای خلیج فارس دارد. خواندن این آهنگ هم برای طرفدارانِ پارسی زبانِ این خواننده خیلی خوشایند بود. بالاخره ماجرای خلیج فارس و خلیج عربی مسئلهای ملی است. حق هم بدون شک با ایرانیان است؛ چرا که این خلیج از قرنها پیش نامش «خلیج فارس» بوده و در تمام اسناد تاریخی با همین نامِ «خلیج فارس» ثبت شده است. حالا کشورهای عربی حاشیه خیلج فارس چند سالی است که میخواهند نامِ جعلیِ خلیج عربی را در دنیا مطرح کنند.
طبیعی است که هر هنرمندی از نامِ «خلیج فارس» حمایت کند، مورد توجه و مهرِ مردم ایران قرار بگیرد. «ابراهیم حامدی» هم با خواندن آهنگ خلیج فارس، بیش از پیش موردِ مهر و عنایتِ طرفدارانش قرار گرفت.
روزگار اما چرخید و چرخید و چرخید تا روی دیگرش را به «ابی» نشان دهد. چند سال پیش و در کنسرتی که ابراهیم حامدی و دوستانش در یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس داشتند، به ابراهیم حامدی دستور میدهند که حقِ خواندنِ آهنگِ «خلیج فارس» را نداری!
ابی هم میپذیرد و چشم میگوید. بالاخره برگزاری آن کنسرت درآمدِ بالایی برای ابی داشت و او نمیخواست این درآمد را از دست بدهد.
اختلاف بینِ طرفداران ابی افتاد؛ عدهای از تصمیمِ ابی حمایت کردند که خُب او خلاف میل باطنیاش این آهنگ را حذف کرده است. عدهای هم گفتند اصلا این آهنگ در رپرتوارش نبوده است؛ وگرنه ابی زیر بارِ چنین دستوری نمیرود! عدهای اما گفتند پای پول که وسط باشد، ابی همه چیز را فراموش میکند، حتی خلیج فارس و حتی حساسیتِ این موضوع برای مردم ایران را…
اختلاف نظرها همچنان باقی ماند ولی ماجرا به اینجا ختم نشد.
امسال باز هم گذرِ ابراهیم حامدی به امارات متحده عربی و شهر دبی افتاد. مصاحبهای با او میشود و خبرنگار ایندیپندنت فارسی از او میپرسد که چرا هر بار که به کشورهای حاشیه خلیج فارس میآیید، آهنگ «خلیج فارس» را اجرا نمیکنید؟
پاسخ ابراهیم حامدی به این پرسش این بود: «من یک خوانندهام، نه سیاستگذارم، نه سیاسی هستم. این مسئله «خلیج فارس» هم یک موضوع سیاسی است بین ایران و امارات و چند کشور دیگر. من به عنوان هنرمند به خودم اجازه نمیدهم در این موضوع دخالت کنم. به این دلیل بزرگ ترجیح میدهم که این آهنگ اینجا اجرا نشود تا من بتوانم هر سال این حضور و این دیدار(منظورش برگزاری کنسرت در کشورهای حاشیه خلیج فارس است) را در اینجا داشته باشم.»
ابی خیلی واضح اعلام میکند که در اینجا برای او پول و برگزاری کنسرتش مهمتر از هر چیزِ دیگری است و برای رسیدن به این هدف اگر لازم باشد آهنگ «خلیج فارس» را حذف میکند.
مخاطبان اما این بار دیگر کوتاه نیامدند. اکنون چند روز است که با انتشار حرفهای این خواننده، حجمههای بسیاری علیه ابراهیم حامدی رخ داده است. حتی طرفدارانِ دو آتشه این خواننده هم تاب نیاوردند و او را شخصی پول پرست خطاب کردند که به خاطر رسیدن به یک مُشت دلار بیشتر، حاضر است به وطن و مردمش پشت کند.
برخی برای ابی رفتارِ همکارش را یادآوری کردند؛ چند سال پیش که شادمهر عقیلی برای برگزاری کنسرت به دبی میرود، وقتی با دستوراتِ مسئولان این کشور مبنی بر نخواندنِ آهنگهای وطنی مواجه میشود، روی صحنه اعلام میکند که دیگر هرگز به دبی نخواهد آمد. او در همان کنسرت آهنگِ «ای ایران» را اجرا میکند.
باید به ابراهیم حامدی یادآور شد که هنرمند اگر بخواهد، میتواند به وطنش پشت نکند. گویا او فراموش کرده که همین کنسرتهایش را میتواند در کشورهای دیگری که همسایه ایران هستند برگزار کند؛ ترکیه، ارمنستان و… کشورهایی هستند که رفت و آمد ایرانیان به آنها راحتتر از دبی و امارات و دیگر کشورهای عربی است.
توجیههای ابراهیم حامدی حتی برای طرفدارانِ دو آتشهاش هم قابل پذیرش نیست. برخی از این طرفداران در روزهای گذشته و با انتشار استوریهایی، به خواننده محبوبشان اعتراضهای جدی کردند.
حامدی چند سالی است که مدیرتِ تمام فعالیتهایش را به همسر و فرزند خواندهاش فرشید حامدی سپرده است. فرشید حامدی هم تا توانسته پیرمردِ خوش صدای ۷۳ ساله را دوانده تا بلکه آخرین سالهای عمرِ پدرخوانده، مساوی با بالاترین درآمدها باشد.
به هر روی آنچه مشخص است اینکه «خلیج فارس» اختلافی سیاسی بین ایران و چند کشور عربی نیست. «خلیج فارس» یک حقیقتِ تاریخی است که کشورهای عربی به دنبالِ از بین بردن آن هستند.
ابراهیم حامدی هر چقدر هم که خوانندهی خوبی باشد، تاریخ اما این صحبتهای او را از یاد نخواهد برد. تصمیمهای درست و به جا از سوی هنرمند میتواند او را برای همیشه در تاریخ با نام نیک ماندگار کند و برعکس اگر تصمیمی به اشتباه از سوی هنرمند گرفته شود و او را در مقابل مردم قرار دهد، میتواند یک عمر کارنامهی هنری با کُلی اثرِ خاطرهانگیز را هم تحتالشعاع قرار دهد.
ابراهیم حامدی اوضاع جسمی مناسبی ندارد. شاید بهتر است به جای برگزاری این همه کنسرت آن هم به خاطر یک مُشت دلار بیشتر، به خانه برود و استراحت کند؛ البته اگر اطرافیانش بگذارند.
انتهای پیام/