تقریبا به احتمال فراوان در جنگ صدرنشینی مغلوب کره جنوبی شده و به عنوان تیم دوم گروه راهی جام جهانی میشویم. انتظار از دراگان اسکوچیچ این است که موارد پیش رو را با دقت بررسی کرده و در فاصله هشت ماه مانده به تورنمنت قطر، راه حل مناسبی برای جبران این نقاط ضعف پیدا کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ورزش سه، روزهای درخشان دراگان اسکوچیچ و پیروزیهای پیاپی بالاخره برای او به پایان رسید و تردیدی وجود ندارد که حتی یک سرمربی هم در دنیا نبوده که همیشه موفق به کسب پیروزی شود. حالا تقریبا به احتمال فراوان در جنگ صدرنشینی مغلوب کره جنوبی شده و به عنوان تیم دوم گروه راهی جام جهانی میشویم. انتظار از دراگان اسکوچیچ این است که موارد پیش رو را با دقت بررسی کرده و در فاصله هشت ماه مانده به تورنمنت قطر، راه حل مناسبی برای جبران این نقاط ضعف پیدا کند.
یک
به نظر میرسید ترکیب ابتدایی تیم ملی با توجه به نقاط قوت کره جنوبی چیده شده و تا اواخر نیمه اول هم این سیستم تقریبا خوب جواب داد. تا پیش از بدشانسی و خروج شجاع خلیلزاده به علت مصدومیت، تقریبا موقعیت چندانی به کره جنوبی ندادیم و شاید بهترین فرصت بازی را نیز به دست آوردیم که احسان حاجصفی خیلی راحت و با بیدقتی آن را از دست داد. با خروج شجاع اما پائولو بنتو به خواسته خود رسید و سون هیونگ مین هر بلایی خواست سر تیم ملی ایران آورد. از این جهت مصدومیت شجاع خلیلزاده بسیار مهم بود که این بازیکن در زمینه یارگیری فشرده و نزدیک به بازیکن حریف متخصص بوده و در گذشته بازیکنانی چون بغداد بونجاح و … را نیز بارها مهار کرده است.
دو
اما با خروج شجاع بود که نظم تاکتیکی تیم به هم ریخته و اشتباهات فردی و تاکتیکی یکی پس از دیگری آغاز شد. در صحنه دریافت گل اول علاوه بر اشتباه بزرگ و عجیب امیر عابدزاده، هافبکهای دفاعی ما نیز فضای فراوان و بزرگی برای حرکتکردن سون هیونگ مین به این بازیکن داده و حتی یک نفر هم مزاحم ضربهزدن این بازیکن نشد. صحنه را مرور کنید! پنج نفر نزدیک سون هستند و یکی اقدام به جلوگیری نمیکند. استفاده از امید نورافکن در این پست در شرایطی که مهدی مهدیپور، کمال کامیابینیا و میلاد سرلک در این پست حضور دارند، تصمیمی عجیب و احتمالا اشتباه از سوی دراگان اسکوچیچ بود.
سه
وحید امیری از همان دقایق ابتدایی شاید یکی از بدترین نمایشهای عمر خود را در زمین ارائه داده و تا دقیقه ۹۰ در ترکیب باقی ماند. این وینگر باتجربه چندین بار با توپ لودادنهای خود در نیمه اول زمینهساز ضدحملات کره جنوبی شده و در ادامه و در شرایطی که با این سیستم به پرس شدید نیاز داشتیم، کمتر توانست در این زمینه نیز موفق ظاهر شود. به نظر میرسد این تعداد و حجم بازی پرفشار در طول سال برای وحید امیری ممکن نیست و موجب افت او در اواخر فصل شده است.
چهار
در شرایطی که انتخاب اول اسکوچیچ یعنی صادق محرمی در این دیدار غایب بود، شاید امکان دعوتشدن گزینههای دیگر نیز به اردو وجود داشت. با خروج غیرمنتظره شجاع خلیلزاده بود که تقریبا از همان جا بازی را واگذار کردیم و عارف غلامی اصلا نتوانست در اندازههای یک جانشین مطمئن ظاهر شود. همینگونه هم در پست مدافع راست مشکل داریم و به نظر باید وسواس بیشتری در مورد انتخاب بازیکن به خرج داد.
پنج
ایران امروز یک گل عجیب و غیرمنتظره دریافت کرد، مهره مهم خود در مقابل سون هیونگ مین را در دقایق ابتدایی نیمه اول از دست داد، دو – سه موقعیت خوب (یکی حاجصفی در نیمه اول و دو موقعیت هم در اواخر مسابقه) از دست داد و مهمتر از همه، چند ستاره اصلی و اروپایی خود را در اختیار نداشت. همچنین فراموش نکنیم کره جنوبی بر خلاف ما از تمام ظرفیت استادیوم خود استفاده کرده و حمایت کرکننده هواداران را به همراه داشت. بیتردید حضور مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش در خط حمله یا سعید عزتاللهی در قلب خط میانی میتوانست تاثیر فراوانی در نمایش تیم ملی داشته باشد. برای بررسی سبک بازی یک تیم و نتیجه نمیتوان از عوامل مهم ذکرشده عبور کرد.
شش
هشت ماه تا شروع جام جهانی باقی مانده و فقط برگزاری چنین دیدارهای پرفشار با حریفان سطح بالا در آسیا یا قارههای دیگر میتواند نقاط ضعف تیم ملی را برای کادر فنی نمایان کند. تیم ملی ایران بعد از سپریکردن یک دوره درخشان در مرحله مقدماتی، در هر دو دیدار رفت و برگشت برابر کره جنوبی نقاط ضعف خود را متبلور دید و بیتردید برای درخشش در جام جهانی چارهای جز آزمون و خطاهایی ولو هراسانگیز و دلهرهآور نداریم.»
انتهای پیام