اصول و فرآیند قیمت‌گذاری ارزهای دیجیتال؛ کیفیت و عوامل تاثیرگذار در تعیین قیمت

دیدارنیوز: بسیاری از افراد به دنبال سرمایه‌گذاری در ارزهایی هستند که در مدت زمان متوسط قابلیت افزایش قیمت را داشته باشند و بتوانند برای آن‌ها سودآور باشند. برای شناسایی این ارزها، باید بدانیم که مبنای قیمت‌گذاری ارزهای دیجیتال چیست؟ اگرچه شباهت‌هایی بین بازار سهام و بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد و ممکن است به حدی با عوامل موثر بر بازار سهام آشنا باشید، اما باید در نظر داشت که بازار ارزهای دیجیتال به دلیل ماهیت خاص خود، از تمامی این قوانین پیروی نمی‌کند.

ارزهای دیجیتال با دلار آمریکا یا یورو متفاوت است، زیرا هیچ مرجع مرکزی مثل یک نهاد دولتی برای مدیریت ارزش آن وجود ندارد. تئوری اصلی پشت ارزش این ارزها این است که اگر افراد زیادی ارزش آن را بپذیرند، ارزش آن به دلیل افزایش سطح تقاضا افزایش می‌یابد. در واقع، سطح تقاضا می‌تواند باعث نوسانات قیمت شود که در برخی موارد ممکن است بسیار شدید باشد.

عوامل مهم در تعیین قیمت ارزهای دیجیتال

چه عواملی در قیمت‌گذاری ارزهای دیجیتال تعیین‌کننده هستند؟

از آنجایی که ارزهای دیجیتال توسط قانون‌گذاران و دولت‌ها تنظیم نشده‌اند، عوامل متعددی بر ارزش آن‌ها تأثیر می‌گذارند. این عوامل شامل:

– عرضه

– تقاضا

– کاربرد

– امکانات

– رقابت

– دسترسی

– محبوبیت

– رکود

در ادامه این مقاله، به بررسی دقیق‌تر هر یک از این عوامل خواهیم پرداخت و هرکدام را با یک مثال مورد بررسی قرار می‌دهیم.

تعریف عرضه

عرضه در ارتباط با یک ارز دیجیتال به دو مفهوم اصلی اشاره دارد: حداکثر تعداد سکه یا توکنی که در قالب آن ارائه می‌شود، و مقدار توکنی که در بازار موجود و قابل معامله است. میزان حداکثر عرضه به اندازه زیادی بستگی به نوع ارز دیجیتال دارد؛ برخی از ارزها میلیون‌ها توکن در دسترس دارند در حالی که برخی دیگر ممکن است تریلیون‌ها یا حتی چند میلیارد توکن داشته باشند. ارزهای دیجیتال با عرضه کمتر و به طور کلی کمیاب‌تر، معمولاً ارزش بیشتری دارند.

مثال از بیت کوین (BTC)

بیت کوین به عنوان یکی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال برجسته‌ترین مثال از این ویژگی است. بیت کوین دارای بالاترین قیمت در میان ارزهای دیجیتال بوده و تنها حدود ۲۱ میلیون توکن از آن قابل دسترس خواهد بود؛ همچنین هیچ راهی برای استخراج بیشتر آن وجود ندارد.

استراتژی «سوزاندن»

بعضی ارزهای دیجیتال از استراتژی معروف به نام «سوزاندن» برای کاهش عرضه خود استفاده می‌کنند. در این روش، توکن‌ها به کیف پولی ارسال می‌شوند که به آن دسترسی وجود ندارد، تا از گردش خارج شوند. این روش به منظور افزایش قیمت ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما عرضه کمتر به تنهایی منجر به افزایش قیمت نمی‌شود، بلکه باید عوامل دیگری همچون تقاضا نیز در نظر گرفته شود.

تقاضا در قیمت‌گذاری ارزهای دیجیتال

مفهوم تقاضا به علاقه‌ی افراد به خرید یک ارز دیجیتال اشاره دارد. هر چه تعداد سرمایه‌گذاران جدیدی که مایل به خرید ارز دیجیتال با قیمت فعلی آن هستند، بیشتر از فروشندگان باشد، قیمت آن ارز بیشتر افزایش خواهد یافت.

دلایل زیادی برای افزایش تقاضا برای یک ارز دیجیتال وجود دارد. در سال ۲۰۲۱، تأثیرات زیست محیطی بیت کوین، مورد توجه بیشتری قرار گرفت. سرمایه‌گذاران نیز شروع به جستجوی «ارزهای دیجیتال سبز» کردند که برای فعالیت خود به انرژی زیادی نیاز نداشته باشند. این داستان منجر به ایجاد تقاضای بیشتر برای کاردانو (ADA) شد. به طور طبیعی، این افزایش تقاضا برای کاردانو، بر قیمت آن نیز تأثیرات مثبت قابل توجهی خواهد داشت.

در این رابطه بدانید: آشنایی با صندوق‌های پوشش ریسک ارز دیجیتال و عملکرد آنها

کاربرد

مفهوم کاربرد ارزهای دیجیتال به نحوه‌ی استفاده از ارز دیجیتال مورد نظر و یا پلتفرم آن اشاره دارد. اکثر پروژه‌های موفق ارزهای دیجیتال یک یا چند مشکل واقعی دارند که در پی رفع آن‌ها هستند تا قابلیت و کاربرد خود را بالاتر ببرند.

رقابت و رقبای ارزهای دیجیتال

رقابت به طور خاص‌تر بین ارزهای دیجیتالی که نقش مشابه‌ای در بازار دارند، وجود دارد. بیت کوین و اتریوم از این نظر با هم رقابت دارند، اما رقبای مستقیم هم نیستند. بیت کوین در درجه اول به عنوان طلای دیجیتال شناخته می‌شود و اتریوم به عنوان یک بلاک‌چین قرارداد هوشمند به بازار معرفی شده است.

رقبای مستقیم اتریوم، سایر بلاک‌چین‌های دارای عملکرد قرارداد هوشمند، از جمله کاردانو(Cardano) و سولانا(Sol) هستند. از آنجایی که این پروژه‌ها همگی اهداف مشابهی دارند و بسیاری از کاربران تنها به سمت یک هدف جذب می‌شوند، اگر اکثر توسعه‌دهندگان شروع به استفاده از Solana کنند، تأثیر منفی بر اتریوم و کاردانو نیز خواهد داشت.

دسترسی به ارزهای دیجیتال

در دسترس بودن به آسانی خرید یک ارز دیجیتال اشاره دارد. هر چه یک ارز رمزنگاری شده بیشتر در دسترس باشد، احتمال سرمایه‌گذاری مردم در آن بیشتر می‌شود. در حالی که برخی از علاقه‌مندان تمایل به استفاده از صرافی‌های غیر متمرکز دارند تا ارزهای رمزنگاری شده ای که توجه آن‌ها را جلب کرده است را به دست آورند، اما بیشتر سرمایه‌گذاران به استفاده از صرافی‌های متمرکز برتری مانند کوین‌بیس، بایننس، نیپوتو و بای‌بیت تمایل دارند. قیمت ارزهای دیجیتال در صرافی‌ها نیز معمولاً بر اساس دلار تعیین می‌شود. برای مثال در صرافی نیپوتو که کاربران قصد خرید ارز با ریال را دارند، قیمت ارز دیجیتال در قیمت روازنه دلار در بازار ایران ضرب شده و قیمت ریالی آن ارز دیجیتال به دست می‌آید.

کریپتوکارنسی‌ها معمولاً وقتی در یک صرافی بزرگ فهرست می‌شوند، با افزایش تقاضا رو به رو می‌شوند. حتی یک اصطلاح برای این موضوع نیز وجود دارد که به “اثر کوین‌بیس” معروف است. در واقع این عبارت به شوکی که به ارزهای دیجیتال بعد از حضور در کوین‌بیس وارد می‌شود، اشاره دارد. تجزیه و تحلیل شرکت تحقیقاتی کریپتو مسیری نشان می‌دهد که ارزهای دیجیتال در پنج روز پس از اعلام لیست شدن در کوین‌بیس به طور متوسط ۹۱٪ افزایش یافته‌اند.

محبوبیت

اگرچه به نظر می رسد که ابزارها و فناوری‌ها باید عامل اصلی برای سرمایه‌گذاری در کریپتوکارنسی‌ها باشند، اما همیشه اینطور نیست. گاهی محبوبیت اهمیت بسیار بیشتری دارد. به عنوان مثال، به دوج کوین (DOGE) و شیبا اینو (SHIB) نگاه کنید که دو میم‌کوین هستند، اما در بین بزرگترین ارزهای رمزنگاری شده در جهان رتبه‌بندی شده‌اند.

با این حال، محبوبیت نیز به تنهایی منجر به موفقیت طولانی‌مدت نمی‌شود. رمزارزهایی که بر محبوبیت بیش از عملکرد متکی هستند، معمولاً پس از پایان تبلیغات به سرعت سقوط می‌کنند. در نهایت، تعداد افرادی که مایل به خرید هستند، تمام می‌شود و تقاضا به شدت کاهش می‌یابد زیرا آن‌ها هیچ قابلیت واقعی را ارائه نمی‌دهند.

بیشتر بدانید: آینده متاورس: بررسی نقش کلیدی ترون در واقعیت‌های مجازی

تأثیر رکود بر ارزهای دیجیتال

رکود اقتصادی یک وضعیت است که در آن فعالیت‌های اقتصادی برای مدت زمانی طولانی کاهش می‌یابد. در این زمان، خروجی‌های اقتصادی، شغل‌ها و هزینه‌های مصرف‌کننده معمولاً کاهش می‌یابند. این کاهش در تقاضای مصرف‌کننده نیز منجر به تأثیراتی بر بازار ارز دیجیتال می‌شود.

بازار ارزهای دیجیتال در سال ۲۰۲۱ به بالاترین سطح ارزش خود رسید، اما با آغاز دوران رکود اقتصادی، ارزش این ارزها نیز کاهش یافت. در طول این کاهش، بسیاری از ارزهای دیجیتال بزرگ به طور چشمگیری از ارزش خود از دست دادند. برای مثال، تا ژانویه ۲۰۲۳، ارزش بازار ارزهای دیجیتال به نزدیکی ۹۹۳ میلیارد دلار کاهش یافت.

در دوران رکود اقتصادی، افراد ممکن است بیشتر احساس خطر کرده و از سرمایه‌گذاری در بازارهای پویا، مانند بازار ارزهای دیجیتال، دوری کنند. اعتماد کاربران نیز ممکن است با شروع رکود کاهش یابد. به عبارت دیگر، تقاضا برای ارزهای دیجیتال کاهش می‌یابد و افراد ممکن است بخواهند پول خود را برای موارد اساسی‌تر صرف کنند.