در ورزش خوزستان فقط بلدیم افتتاح کنیم / چه کسی جوابگوی حیف و میل‌ها در ۱۶ هکتاری است؟

کاظم زبیدی در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: نباید از واقعیت‌ها دور شویم و چشم‌هایمان را بسته نگه داریم و باید قبول کرد که ورزش خوزستان نباید به استعدادهای نهفته فوتبال محلات دل خوش کند چرا که دیگر مثل گذشته کسی به تیم‌ها و مربیان بازیکن‌ساز آن، توجه نمی‌کند و همه می‌دانند فوتبال محللات خوزستان از روزهای طلایی خود فاصله گرفته است.

زمین‌های خاکی فوتبال به خانه‌های آپارتمانی تبدیل شده‌اند

وی بیان کرد: شاید عمده‌ترین دلیل دور شدن قاطبه شهروندان از ورزش، غیرعمومی شدن و گرانی آن باشد، در حالی که دولتمردان ما و مدیران ورزش و حتی مسوولان سیاسی و اجتماعی برای سالم‌سازی نسل جوان و فراهم نمودن فضایی مناسب برای رشد و نمود اخلاقی، اجتماعی و دمیدن روحیه تعاون و ایثار در جوانان باید به ورزش و آماده نمودن فضاهای ورزشی توجه ویژه کنند. اگر کمی دقت کنیم و به اطراف خود نگاهی بیندازیم، خواهیم دید که کمتر فضای مناسبی برای بازی در اختیار همین بچه‌ها است، حتی کوچه‌ها نیز همانند گذشته نیستند و اجازه نمی‌دهند بچه‌ها ساعات بیکاری خود را به ورزش بپردازند و زمین‌های خاکی به خانه‌های آپارتمانی یا سایر سازه‌های کمتر مورد نیاز و ضروری تبدیل شده است.

با تخریب زمین‌های ۱۶ هکتاری صدای هیچ مسئولی در نیامد!

پیشکسوت فوتبال خوزستان گفت: آخرین همین زمین‌ها که یکی از زمین‌های بازیکن‌ساز فوتبال اهواز (۱۶هکتاری) است نیز تخریب شد و صدای هیچ مسوولی هم در نیامد. متاسفانه هزینه یک جلسه تمرین در زمین چمن بیش از ۴۰۰ هزار تومان است، سالن‌ها نیز بسیار کم هستند و با قیمت گزاف در اختیار جوانان قرار می‌گیرند و تعداد آن‌ها هیچ تناسبی با جمعیت جوان شهری ندارند.

دیگر خبری از کارخانه تولید فوتبالیست در ۱۶ هکتاری نیست

وی ادامه داد: بیش از ۵۰ سال از عمرم ورزشی ام را در زمین‌های ورزشی و برای کشف بازیکن‌های مستعد گذرانده‌ام و باید بگویم که زمین‌های خاکی ۱۶ هکتاری در زیتون کارگری که محل پرورش صدها فوتبالیست خوب و پدیده در خوزستان بوده، امروز بیکار و بی‌اثر مانده است. طرح‌های پیش‌بینی شده نه تنها اجرا نشدند، بلکه همان زمین‌های خاکی هم از مردم گرفته شدند. زمین‌های ۱۶ هکتاری روزگاری در آن‌ها غوغایی بود و هر روز صدها جوان در آن مشغول به ورزش بودند که البته زمین‌های آهن افشار، آخر آسفالت، کوی شهید باهنر، زیتون کارمندی و… هم از این قاعده مستثنی نبودند ولی زمین‌های ۱۶ هکتاری سرآمد زمین‌های خاکی منطقه بودند و چیزی شبیه به چهارصد دستگاه در تهران بود که ملی‌پوشان زیادی را به جامعه فوتبال تقدیم کرد. این زمین‌های خاکی میعادگاه عاشقان فوتبال بود که عصرها در اطراف این زمین‌ها به تماشای هنر فوتبالیست‌های جوان می‌نشستند. متاسفانه با تصمیمات بسیار غلط در سال‌های گذشته حالا از این کارخانه تولیدی خبری نیست و فوتبال از سرگرمی اول منطقه رخت بربسته و بچه‌های محل سرگرمی‌های دیگری دارند اما نسل‌هایی از این منطقه هنوز دست‌اندرکار فوتبال هستند و فعالیت می‌کنند.

‏زبیدی بیان کرد: یاد ایام دهه شصت بخیر؛ دهه جنگ، دهه‌ای که خوزستانی‌ها زیر موشک باران دلخوشی‌شان فوتبال بود و لیگ قدس و تیمی یکدست برزیلی پوش بنام منتخب خوزستان فعال بودند. چه روزهایی بود و یادم هست مردم با در دست داشتن بشکه‌های آب یخ در صف بلیت‌های ۳۰ تومانی در گرمای وحشتناک تابستان خوزستان مقابل در استادیوم پیر تختی اهواز ساعت‌ها قبل از شروع مسابقه به شادی و هلهله می‌پرداختند و با شروع بازی و آمدن تیم منتخب خوزستان به زمین با شعار رو به رو جواب بده برزیلته (خوزستان برزیلته) کمی از سختی‌های جنگ و بمباران‌ها و غم  شهادت عزیزان و رفیقان را  به دست فراموشی می‌سپردند. آن زمان در همین تیم منتخب خوزستان بیش از ۹ بازیکن و دو سه مربی از همین زمین‌های ۱۶هکتاری پیشرفت کردند و موجب افتخار شدند یا همین شاهین اهواز با سرمربیگری مجید باقری‌نیا در این زمین‌ها تمرین می‌کرد.

حقوق مستمر بگیری‌ام تیم‌داری می‌کردم

 وی عنوان کرد: سال‌های پایانی عمرم را می گذرانم و خدا را شاکرم با حقوق مستمر بگیری‌ام تیم‌داری کرده‌ام و صدها جوان در نسل‌های مختلف را به فوتبال ایران معرفی کرده‌ام و به عضویت تیم‌های مطرح باشگاه‌های کشور درآمدند و هیچ انتظاری هم از آن‌ها ندارم. همین بازیکنان در زمین‌های ۱۶هکتاری پرورش یافتند و افتخاری برای خوزستان شدند و من متاسفم برای کسانی که زمین‌های انسان‌ساز در فوتبال خوزستان را نابود کردند. این چه موضوعی است که هر مدیر ارشدی از تهران می‌آید بلافاصله او را به این مجموعه می‌آوریم تا این مجموعه را به او نشان دهیم و چقدر سوء مدیریت‌ها و کج سلیقگی‌ها باعث شدند تا فوتبال استان و تیم‌های ریشه‌دار منطقه زیتون کارگری، حصیرآباد، کوی طالقانی، سلطانمنش،کوی نیرو،سخیریه و…محو شوند.

برای ساخت پست دوچرخه‌سواری، ۸ زمین فوتبال را تخریب کردند!

این پیشکسوت بیان کرد:‌ در طول ۲۰سال اخیر از روسای سازمان تربیت بدنی و وزرای ورزش و جوانان هرگاه به اهواز آمده‌اند به این مجموعه چند دقیقه ای سر زده‌اند، بازدیدهایی که نتیجه‌ای نداشته است. از دولت‌های هشتم تا سیزدهم همه مسئولان مربوطه، دردهای فوتبالیست‌های این منطقه را گوش داده‌اند اما چه فایده‌ای برای این جوانان داشته است. همین پیست دوچرخه سواری که کلمه بین‌المللی در تابلوی آن مزین شده است، آن‌قدر به حال خود رها شده که بلااستفاده شده است و واقعیت این است که بدرد نمی خورد. متاسفانه برای ساخت این پیست که خاک می‌خورد، هشت زمین فوتبال را تخریب کردند و بیش از ۲۴ تیم محلی نیز نابود شد یا همین زمین چمنی که ساخته شد و حالا به زمین خاکی تبدیل شده است. چه کسی جوابگوی این حیف و میل‌ها است؟ اطراف این زمین‌ها را هم اکنون ببینید محل تجمع افراد معتاد شده و این موضوع می‌تواند جوانان خوزستانی و به خصوص اهالی این منطقه را تهدید کند.

در ورزش خوزستان فقط بلدیم افتتاح کنیم

وی ادامه داد:‌ در ورزش خوزستان یک مشکل وجود دارد و این است خوب افتتاح می‌کنیم اما بد مراقبت می‌کنیم. ورزشگاه های غدیر، تختی اهواز، شهید جهان آرا خرمشهر، شهید مجدیان دزفول و اروندان خرمشهر نیز نمونه‌هایی از سرمایه‌های بیت‌المال هستند که تبدیل به مخروبه شده‌اند.

در خوزستان شهرداری‌ها و آموزش و پرورش نقشی در ورزش ندارند

زبیدی گفت: امروز در خوزستان برخلاف خیلی از شهرهای کشور، شهرداری‌ها و آموزش و پرورش هیچ نقشی در ورزش ندارند. وقتی امروز را با ۲۰ سال پیش مقایسه می‌کنیم می‌بینیم که چقدر با آن سال‌ها فرق کرده‌ایم. در این شرایط معلوم است که ما دیگر نباید ورزش و فوتبال داشته باشیم چون آن‌هایی که پایه‌های ورزش را به وجود می‌آوردند و آن را محکم می‌کردند، دیگر نیستند.

وی که مدیریت باشگاه شهباز اهواز را نیز برعهده دارد، در خصوص انصراف تیم شهباز اهواز از هرگونه مسابقات فوتبال  استان خوزستان، عنوان کرد: به دلیل نبود پشتوانه مالی کناره‌گیری کردیم که این اتفاق در زمان مدیرکل وقت ورزش خوزستان بود. او قول مساعدت در زمینه مالی را داد و ما دلخوش به این وعده، تیم خود را آماده کردیم ولی بدبختانه هیچ یک از وعده‌هایش عملی نشد و این‌گونه جای تیم ریشه‌داری چون شهباز حس می‌شود.

انتهای پیام