سیاره مشتری فاقد اکسیژن کافی برای موجودات فضائی است

محققان دانشگاه پرینستون دریافتند که اکسیژن کمتری در سطح قمر اروپا، به عنوان چهارمین قمر بزرگ مشتری، نسبت به آنچه قبلا تصور می‌شد وجود دارد و علی رغم آن که این حقیقت به‌طور کلی امکان حیات در این قمر سیاره مشتری را رد نمی‌کند، اما تأکید می‌کند زمینه کمتری برای سکونت موجودات فضائی در آن جا وجود دارد.

این قمر یکی از معدود مکان‌هایی در منظومه شمسی است که حاوی آب مایع است. دکتر جیمی آر اسزلی، سرپرست این مطالعه، گفت: اگر تولید اکسیژن در قمر اروپا در گذشته بسیار بیشتر نبوده باشد، نرخ تولید اکسیژن یافت شده در اینجا محدوده کوچکتری را برای حمایت از قابلیت سکونت نسبت به تخمین‌های مبتنی بر مدل قبلی ارائه می‌دهد.

قمر اروپا کمی کوچکتر از قمر زمین است و از یک پوسته یخی تشکیل شده است که حدود ۱۰ تا ۱۵ مایل ضخامت دارد و یک جو بسیار نازک که عمدتاً از اکسیژن تشکیل شده است.

دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند که سطح یخی اروپا یک اقیانوس آب شور را در خود پنهان می‌کند که دو برابر اقیانوس جهانی زمین آب دارد.

سطح ماه دائماً در معرض تابش قرار دارد این باعث می‌شود تا پوسته یخی شکسته و به اکسیژن و گاز هیدروژن تبدیل شود که بیشتر این گاز از سطح آزاد می‌شود و به فضا می‌گریزد یا در پشت می‌ماند و جو اروپا را تشکیل می‌دهد.

با این حال، اعتقاد بر این است که این گاز‌ها می‌توانند به داخل اقیانوس‌های زیر سطحی نیز گریز کنند.

این بدان معناست که اکسیژن تولید شده در سطح به احتمال زیاد به اقیانوس کشیده می‌شود تا بتواند اشکال حیات را حفظ کند.

این اشکال حیات می‌توانند آن قدر کوچک باشند، مانند میکروب‌های «افراطی» که ممکن است با چشم غیرمسلح انسان دیده نشوند.

در سال گذشته، زمانی که مطالعه‌ای نشان داد که قمر اروپا حاوی دی اکسید کربن در سطح خود است، امید‌ها بیشتر شد.

برای مطالعه جدید، دکتر سالای و همکارانش داده‌های حاصل از پرواز فضاپیمای جونو در اروپا در ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲ را تجزیه و تحلیل کردند که در آن فضاپیما ۲۲۰ مایلی بالاتر از سطح اروپا پرواز کرد.

آن‌ها همچنین داده‌های ابزار آزمایش توزیع شفق جونو (JADE) را که یون‌ها و الکترون‌های اطراف فضاپیما را شناسایی و اندازه‌گیری می‌کند، مورد مطالعه قرار دادند.

آن‌ها محاسبه کردند که تقریباً ۱۲ کیلوگرم اکسیژن در هر ثانیه در سطح اروپا تولید می‌شود که در پایین‌ترین حد انتظارات ناشی از مدل‌های قبلی که بین ۵ تا ۱۱۰۰ کیلوگرم در ثانیه بود، قرار دارد.