ماهواره‌برهای "سیمرغ و قائم" ماهواره‌های سنگین ایران را در "مدار لئو" تثبیت می‌کنند

به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تایمز، یکی از پیشرفت‌های فضایی کشورمان در سال‌های اخیر پرتاب ماهواره‌های سبک وزن به مدار لئو بوده که توانسته‌ایم به وسیله ماهواره‌های سه‌گانه نور در این مدار زمین به تثبیت برسیم.

پس از تثبیت ایران در این مدار به وسیله ماهواره‌های کمتر از ۵۰ کیلوگرم، بر اساس سند ۱۰ ساله فضایی به دنبال تثبیت در این مدار به وسیله ماهواره‌های سنگین‌تر از ۵۰ کیلوگرم است. به نظر می‌رسد مانند ماهواره‌بر قاصد که بازیگر اصلی ایران در حوزه تثبیت در مدار لئو بود، پرتاب ماهواره‌های سنگین و تثبیت این ماهواره‌ها نیز به عهده ماهواره‌برهای سیمرغ و قائم ۱۰۰ قرار خواهد بود.

ماهواره‌بر سیمرغ، ماهواره‌بر چند مرحله‌ای ساخت سازمان هوافضا وزارت دفاع که در تاریخ ۱۴ بهمن ۱۳۸۸ و در روز ملی فناوری فضایی و نخستین سالگرد پرتاب ماهواره امید، رونمایی شد. این ماهواره‌بر  در تاریخ ۳۱ فروردین ۱۳۹۵ برای نخستین‌بار از پایگاه فضایی سمنان برای یک پرواز تحقیقاتی زیرمداری پرتاب شد.

ماهواره‌بر سیمرغ  از هر ۲ سوخت مایع و جامد بهره می‌برد. مدت کل پرواز سیمرغ برای رسیدن به مدار نزدیک به زمین حدود ۴۹۰ ثانیه است و توان قرار دادن یک ماهواره تا ۲۵۰ کیلو در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین را داراست. این ماهواره‌بر به‌صورت عمودی بر روی سکوی پرتاب مونتاژ می‌شود.

لحظه پرتاب موفقیت‌آمیز سیمرغ

یک مأموریت موفق برای تزریق ماهواره با سیمرغ، نیاز به ۴۹۰ ثانیه عملکرد موفق موتورها، توربوپمپ‌ها و دیگر زیرسامانه‌ها را دارد. در پرتاب دوم سیمرغ، فقط ۱۲۰ ثانیه از پرواز گذشته بود که نقص در مرحله دوم باعث شکست پرتاب شد اما در پرتاب سوم از ۴۹۰ ثانیه عملکرد مورد نیاز، ماهواره‌بر ۴۵۰ ثانیه بدون نقص عمل کرد و در پرتاب سوم این عدد حتی به ۴۷۵ ثانیه هم رسید و ماهواره‌بر فقط در ۱۵ ثانیه آخر عملکرد خود دچار اشکال شد.

این ارقام به ترتیب به پرتاب‌ها ضریب موفقیت ۲۵، ۹۲، و ۹۷ درصد را می‌دهد که نشانه واضحی در بالا رفتن میزان قابلیت اطمینان به عملکرد سیمرغ است.

در رابطه با این موضوع، سید احمد حسین مونس؛ سخنگوی بخش هوا و فضای وزارت دفاع به تایمز گفت: ماهواره‌بر سیمرغ بخش عمده‌ای از مراحل تحقیقاتی‌اش را سپری کرده و داده‌های حاصل از پرتاب‌های تحقیقاتی احصا شده است. انشالله در ادامه سال، پرتاب‌های نهایی این ماهواره‌بر را خواهیم داشت. با این ماهواره‌بر توان پرتاب ماهواده‌های ۲۵۰ کیلوگرم در فاصله ۵۰۰ کیلومتری را خواهیم داشت که می‌تواند در قالب یک ماهواره یا چندین ماهواره باشد. اگر ابعاد و اندازه ماهواره‌هایی که با سفیر یا قاصد پرتاب می‌شد را در نظر بگیریم ۱۰ عدد از این ماهواره‌ها را می‌توانیم با سیمرغ پرتاب کنیم.

علاوه بر سیمرغ، ماهواره‌بر قائم ۱۰۰ دیگر ماهواره‌بری است که برای پرتاب ماهواره‌های سنگین ساخته شده است. قائم ۱۰۰ نخستین ماهواره‌بر سه مرحله‌‌ای سوخت جامد ساخت کشور است که توسط دانشمندان نیروی هوافضای سپاه ساخته شده است. این ماهواره‌بر با سه مرحله سوخت جامد قادر خواهد بود ماهواره‌های با وزن  زیر ۱۰۰ کیلوگرم را در مدار ۴۰۰ تا ۵۰۰ کیلومتری زمین قرار دهد.

پرتاب زیرمداری ماهواره‌بر قائم ۱۰۰ توسط نیروی هوافضای سپاه با موفقیت انجام شد و این ماهواره‌بر در مراحل تست‌های نهایی قرار دارد؛ پیش از این وزیر ارتباطات اعلام کرده بود ناهید یک، ماهواره‌ای مخابراتی ساخت پژوهشگاه فضایی ایران و از کلاس میکرو با قابلیت ارسال و دریافت داده و صوت در باند ku و کنترل سه‌محوره و برخی دیگر از مکانیزم‌های فضایی است که چنین ماهواره‌ای برای نخستین بار انشالله در مدار تزریق خواهد شد.

البته علاوه بر این ۲ ماهواره‌بر، ساخت و توسعه ماهواره‌برهای دیگری از جمله “سریر و ذوالجناح” نیز که بتوانند ماهواره‌های سنگین‌تر را تزریق کنند در دستور کار سازمان فضایی ایران و سازمان هوا و فضای وزارت دفاع قرار دارد.

به نظر می‌رسد که در همکاری این ۳ مجموعه و بر اساس نقشه راه دقیق صنعت فضایی کشور، تثبیت ایران در مدار استراتژیک لئو به وسیله ماهواره‌های سنگین مشابه آنچه که در حوزه ماهواره‌های سبک رخ داد، در آینده‌ای نزدیک اتفاق بیفتد.

انتهای پیام/