گروه دفاعی خبرگزاری تایمز، صبح امروز جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با نام «دیلمان» که توسط متخصصان صنایع دریایی وزارت دفاع طراحی و تولید شده است در دریای خزر به ناوگان شمال و منطقه چهارم دریایی امام رضا(ع) نداجا ملحق شد.
دیلمان جدیدترین و بهنوعی پیشرفتهترین محصول پروژه موج به حساب میآید که نسبت به نمونههای قبلی از مزایای قابلتوجهی برخوردار است برای ساخت آن ۹۵۰ هزار نفرساعت بهمدت ۴ سال فعالیت کردند، اما پیش از بررسی ناوشکن دیلمان به روند تولد ناوشکنهای پروژه موج میپردازیم.
با دستور فرماندهی معظم کل قوا مبنی بر ساخت ناوشکنی با قابلیت حمل بالگرد و موشک، پروژه موج با محصول اولی بهنام «جماران» تعریف شد و در دستور کار قرار گرفت.
در سال ۱۳۸۰ پس از اتمام طراحیها، اولین قطعه از ناو، سال ۱۳۸۲ کاسه (قسمت زیر عرشه از سازه کلی) و در سال ۱۳۸۵ تمام بخشهای روسازه (سازه و طبقات روی عرشه) ساخته و در ادامه کار تجهیز آن شروع شد.
ناو جماران پس از ناوگان دریایی دوران خشایارشاه، اولین شناور نظامی ساخت ایران پس از چند هزار سال بود و در شرایطی ساخته میشد که دانش کشتیسازی نظامی در کشور بهصورت مدرن و مدون وجود نداشت.
در ساخت جماران کلیه توانمندیهای داخلی در سراسر کشور شناسایی شد تا بخشهای غیرقابل دستیابی از خارج، با تکیه بر توان داخلی ساخته شود. در فرایند مدیریت پروژه ناو جماران اغلب بخشهای دانشگاهی و صنعتی که همکار پروژه بودند اطلاع نداشتند که کار آنها برای ساخت یک شناور جنگی در حال استفاده است و مدیریت مستقل و متمرکزی در نیروی دریایی ارتش برای پروژه موج اقدام به جمعبندی و هماهنگسازی توانمندیها و تبدیل آن به بخشی از محصول نهایی را بهعهده داشت، در نتیجه این فعالیتها دانش طراحی یک شناور جنگی از مرحله تعریف نیازهای عملیاتی تا آزمایشهای استانداردهای نظامی و دریایی تدوین شد.
ناوشکن جماران
یک میلیون و چهارصد هزار قطعه در ساخت جماران مورد استفاده قرار گرفت. ۱۲۰۰۰ نفر ساعت مرحله مطالعاتی، ۱۲۰ مرکز دانشگاهی و حدود یکهزار متخصص که بیش از یکصد نفر از آنها مرتبه علمی دکتری داشتند با صرف یکمیلیون و دویست هزار نفر ساعت کار تحت مدیریت نیروی دریایی ارتش کار کردند. ایجاد دفاتر طراحی با بهکارگیری کارشناسان ارشد و دکتری و با ساختار مدیریتی بومی و بهکارگیرنده شرکتهای دانشبنیان و دانشگاهها و پژوهشگاههای فعال کشور سبب شد بزرگترین پروژه دفاعی کشور در آن مقطع شکل بگیرد. نهایتاً در ۳۰ بهمن ۱۳۸۸ الحاق جماران با حضور فرماندهی کل قوا صورت پذیرفت.
بهبود ۵۰درصدی شعاع عملیاتی ناو جماران نسبت به ناوهای رده الوند و مزیت حمل بالگرد و نیز حمل پرتابگرهای موشک پدافند هوایی از جنبههای شاخص تفاوتهای جماران در تجهیزات ظاهری خود نسبت به آنها بود.
پروژه «دنا» نیز به همان زمان نهایی شدن طرح جماران بازمیگردد و از شروع ساخت تا الحاق آن ۱۳ سال طول کشید که ۷ سال آن زمان مفید بوده است. جماران بهعنوان اولین فروند ۱۲ سال بهطول انجامید و در بهمن ۱۳۸۸ تحویل شد، دماوند که فروند دوم پروژه موج محسوب میشد با ۸ سال کار در اسفند ۱۳۹۳ و سهند با وجود تغییرات در طراحی بیرونی و داخلی و برخی تجهیزات متفاوت ۶ سال در دست ساخت بود و در آذر ۱۳۹۷ به ناوگان ملحق شد. این ناو با طراحی جدید در بدنههای جانبی، سطح مقطع راداری کمتری دارد و چند برابر دیرتر از ناو جماران کشف میشود.
ناوشکن دماوند
ناو سهند با شماره بدنه ۷۴ نیز یکی از محصولات پروژه موج نیروی دریایی ارتش است و بعد از ناوهای جماران و دماوند سومین محصول این پروژه است که تحویل نداجا شده است. این ناو ۹۴ متر طول و ۱۱ متر عرض دارد و وزن آن ۱۳۰۰ تن است، و میتواند با تمام خدمه خود ۱۵۰ روز دریانوردی داشته باشد.
در حوزه تسلیحاتی سهند از یک قبضه توپ ۷۶میلیمتری فجر۲۷ در قسمت سینه و ۴ موشک کروز ضدکشتی در میانه بدنه ناو بهره میبرد، همچنین یک سامانه دفاع نقطهای «کمند» در قسمت پاشنه این ناو برای مقابله با موشکهای کروز مهاجم نصب شده است. از دیگر تسلیحات این ناو میتوان به دو موشک پدافندی محراب که جلوی پل فرماندهی ناو نصب شدهاند اشاره کرد.
ناوشکن سهند
سطح مقطع راداری ناو «سهند» نسبت به نمونههای قبلی پروژه موج کاهش پیدا کرده است و این ناو همچنین از سامانههای جنگ الکترونیک پیشرفتهتری بهره میبرد.
یکی از دلایل طولانی شدن زمان مفید پروژه دنا تغییر زیرسامانهها از طراحیهای زمان جماران به جدیدترین دستاوردها و اعمال تجارب حاصلشده توسط نداجا و وزارت دفاع است، در واقع هر یک تجربیات کسبشده از خدمت چندینساله جماران در آبهای دور و نزدیک و نواقص شناساییشده بهصورت علمی و فنی مدون شد و همه موارد مهم در ناو جدید «دنا» مورد بازبینی قرار گرفت.
ناوشکن دنا
اما پس از وقوع حادثه برای ناوشکن دماوند در دریای خزر، ساخت یک ناوشکن جدید در دستور کار نیروی دریایی ارتش در آبهای شمالی قرار گرفت.
* «دیلمان»؛ سرباز جدید ایران در خزر
ناوشکن «دیلمان» پنجمین محصول پروژه موج است و از طراحی داخلی و خارجی متفاوتی نسبت به همردههای خود برخوردار است. این ناوشکن دارای ۹۴ متر طول، ۱۱٫۱ متر عرض و آبخور بهارتفاع ۳٫۲۵ متر است، از سویی ناوشکن دیلمان ۱۵۰۰ تن وزن و ۲۶ نات سرعت دارد.
یکی از مزیتهای دیلمان نسبت به نمونه قبلی خود در حوزه سامانه رانش این ناوشکن است. در این ناوشکن سیستم رانش چهارخطی شده است و به این ترتیب دیلمان از ۴ شفت و ۴ پروانه بهره میبرد در حالی که ناوشکنهای قبلی سری موج از دو شفت و دو پروانه بهره میبردند.
علاوه بر این دیلمان از سامانه بوتراستر با توان ۸۶KW و دور متغیر تا ۱۴۸۰ دور بهره میبرد و یک میلیون و ۴۰۰ هزار قطعه در این ناوشکن استفاده شده است.
این مزایا از این جهت اهمیت دارد که دریای خزر یک دریای بسته است که بخش عمیقتر آن که جریان آب قویتری دارد در سمت ایران قرار دارد، به همین جهت ناو میبایست به سامانههای پیشران قویتر و با قابلیت مانور بهتری مجهز باشد تا بتواند در این شرایط بهخوبی دریانوردی کند. این سامانه به پهلوگیری ناو در بندر و همچنین چرخشهای ناو در سرعت بالا کمک میکند. یکی از دلایل بروز حادثه برای ناوشکن دماوند نبودِ همین سامانه در آن ناوشکن بود.
ناوشکن دیلمان
در حوزه تسلیحاتی نیز ناوشکن دیلمان به یک توپ ۷۶مم فجر۲۷ در سینه ناو، ۶ قبضه توپ ۲۰مم اورلیکن در جلو، عقب و طرفین ناو، ۸ فروند موشکهای ضدکشتی قادر و قدیر با بردهای ۲۰۰ و ۳۰۰ کیلومتر و ۶ اژدر مارک ۴۶ مجهز شده است.
علاوه بر این ناوشکن دیلمان به یک سامانه دفاع نقطهای «کمند» برای مقابله با موشکهای کروز نیز مجهز شده است که توان شلیک ۴ تا ۷ هزار گلوله در دقیقه را دارد و میتواند از فاصله ۲کیلومتری با اهداف درگیر شود.
سامانه دفاع نقطهای «کمند»
یکی دیگر از سامانههای مهم نصبشده روی ناوشکن دیلمان، سامانه الینت مرصاد است. این سامانه برای جمعآوری و شنود سیگنالی روی ناوشکن نصب شده است و توان مناسبی در حوزه اطلاعاتی به دیلمان میدهد. سامانه خودحفاظتی چف جوشن برای مقابله با موشکهای هدایت راداری نیز از دیگر سامانههای نصبشده روی این ناو است.
کادر نارنجی سامانه کمند، قرمز موشکهای کروز، آبی محل نصب رادار چشم عقاب، سبز سامانه الینت مرصاد
یکی از ویژگیهای بارز ناوشکن دیلمان دکل یکپارچه آن است. نصب دکل یکپارچه این امکان را در اختیار دیلمان قرار میدهد تا بتواند از رادارهای پیشرفته آرایه فازی ۴وجهی و سایر سامانههای پیشرفته راداری و الکترونیکی بهره ببرد.
رادار آرایه فازی «چشم عقاب» که برای این ناوشکن طراحی شده از ۴ وجه با شعاع پوشش ۹۰ درجه و مجموعه ۳۶۰ درجه برخوردار است. این رادار که در باند فرکانسی ایکس کار میکند برد ۲۰۰کیلومتری دارد و با مجموع ۴ هزار آرایه خود (هر وجه ۱۰۰۰ آرایه) توانایی کشف ۱۰۰ هدف و درگیری با ۱۳ هدف را دارد.
محل نصب رادار چشم عقاب روی دکل یکپارچه ناوشکن دیلمان
رادار چشم عقاب توانایی بروزرسانی اهداف در مدت زمان کمتر از یک ثانیه را دارد و به همین جهت امکان تغییر سریع فرکانس و تحلیل سیگنالهای اخلالگر را دارد. این توانایی در حوزه ضد جنگ الکترونیک قابلیت مناسبی در اختیار چشم عقاب قرار میدهد.
از سوی دیگر این رادار نسبت به نمونههای قبلی نیاز کمتری به تعمیر و نگهداری دارد و سطح مقطع راداری سازه آن بسیار کمتر از رادارهای قبلی شناورهای نیروی دریایی است،
ضمن اینکه رادار چشم عقاب قادر است اهداف متفاوتی مانند شناور، هواپیما، بالگرد، پهپاد و موشک کروز را شناسایی و رهگیری کند.
علاوه بر این دیلمان با برخورداری از این مزیت قابلیت نصب سامانهای پیشرفتهتر پدافند هوایی را دارا خواهد بود چنان که برای این ناو پیشبینی نصب سامانه عمودپرتاب کوتاهبرد «نواب» و سامانه برد متوسط «صیاد» نیز صورت گرفته است.
پد بالگرد ناوشکن دیلمان نیز با افزایش سطح روبهروست بهطوری که میتواند بالگردهای سری SH را روی خود حمل کند. تا قبل از این شناورهای کلاس موج تنها توانایی حمل بالگردهای AB212 را داشتند که به این ترتیب توانایی حمل بالگردهای ضدزیردریایی را نیز کسب کردهاند.
بالگرد SH-3
بالگرد AB212
تا اواسط دهه ۱۳۸۰ تنها یک پروژه ساخت در کارخانجات نداجا در جنوب در حال اجرا بود و آن هم جماران بود اما امروز در ابتدای دهه ۱۴۰۰ چندین شناور با ویژگیهای بسیار متفاوت و حتی جهش در تناژ در حال ساخت است و همزمان چندین شناور و زیرسطحی سنگین نیز در دست تعمیر است. این تفاوت حجم فعالیتها بهخوبی نشاندهنده رشد بالای فعالیتهای فنی و صنعتی برای حفظ و افزایش قابلیتهای نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.
انتهای پیام/+