شهید رئیسی حامی فرهنگ و هنر بود-تایمز

از زمان انتشار خبر شهادت آیت‌الله رئیسی، رئیس جمهور کشورمان و هیات همراه در سانحه سقوط بالگرد، هنرمندان صحبت های مختلفی داشتند، عوامل رادیو فرهنگ هم درباره این حادثه حال و هوای خود را بیان کردند.

سیدهادی موسوی نژاد تهیه کننده رادیو فرهنگ گفت: وقتی خبر سقوط بالگرد را شنیدم، در بهت و حیرت فرو رفتم، باور بعضی خبر‌ها حتی برای ما رسانه ای‌ها هم سخت است، در آن لحظه ناخودآگاه یاد این آیه از سوره احزاب افتادم که خداوند می‌فرمایند «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا» که به حق شهید جمهور آیت الله رییسی از مصادیق این آیه است او به عهد خود با پروردگار خویش وفا کرد.

وی ادامه داد: برای اینکه بخواهم ویژگی بارزی از ایشان بگویم اخلاق مداری و خستگی ناپذیری و حمایت از فرهنگ، تقوا و مردمی بودن برجسته‌ترین آنها بود و از قول آقای خسروپناه رییس شورای انقلاب فرهنگی می‌گویم که نقل می‌کردند تا پیش از دوران ریاست جمهوری ایشان بیش از ۲۰۰ طرح نیمه کاره فرهنگی و هنری وجود داشت که با حضور ایشان دیکر طرحی روی زمین نماند.

موسوی نژاد عنوان کرد: ایشان حامی هنر بود و برای تشکیل بنیاد تئاتر و مانند چنین بنیاد‌های فرهنگی هنری دغدغه داشت. در یک جمله رئیس جمهور شهید سید ابراهیم رییسی خادم الرضا فردی مخلص، بی ادعا پرتلاش پاک دست بود که از دل محرومان برخاسته. بود و برای تسکین آلام انان و جلب رضای الهی آرام و قرار نداشت.

رییس جمهور شهیدمان مردی آرام و خوشرو بود

سید حمید سیدقاسمی مدیر اجرایی رادیو فرهنگ گفت: حادثه دلخراش سقوط بالگرد و شهادت ناباورانه رئیس جمهور عزیزمان و همراهان شان باعث تاثرو همه ما شد. 

وی ادامه داد: از ویژگی‌های برجسته رئیس جمهور شهید، تواضع و فروتنی، خوشرویی و مردمی بودن ایشان بود. چه زمانی که برای ضبط برنامه‌های انتخاباتی به رادیو می‌آمدند چه سال گذشته که در آستانه روز خبرنگار به ما سر زدند تا از نزدیک تلاش‌های همکاران رادیو را ارج نهمد در همه حال بادلبخند و صمیمیت برخورد می‌کردند.

قاسمی عنوان کرد: با حضور در استودیو هم یا برنامه سازان رادیو فرهنگ گفتگویی داشتند،فقدان ایشان دردناک و نام و یادشان در خاطر‌ها ماندگار خواهد ماند.

شهادت مزد خدمت بی منت رییس جمهورمان بود

مریم قاسمی تهیه کننده رادیو فرهنگ و مسئول باشگاه صدای مردم رادیو گفت:بکشنبه ۳۰ اردیبهشت داشتم روایت‌های پیشرفت را که مردم برای باشگاه صدای مردم می‌فرستند گوش می‌کردم. یکی از مخاطبان و اعضای باشگاه صدای مردم از زحمات رییس جمهور تشکر کرده بود.دنبال عکسی خاص از رییس جمهور می‌گشتم که چشمم به خبر افتاد،حس دلهره‌ای که داشتم مثل دلهره لحظات آخر زندگی پدرم بود.

وی ادامه داد: شاید من هم مثل همه مردم لحظات خیلی تلخی را تجربه می‌کردم لحظاتی که میلیون‌ها ایرانی و غیر ایرانی چشم از صفحات مجازی یا رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها بر نمی‌داشتند همه نگران بودند نگران از دست دادن مردی که شاید نمونه اش در ایران و در جهان کم باشد چیزی در درونم فرو ریخته بود، از کودکی که خاطره تلخ شهادت شهید رجایی در ذهنم باقی مانده بود حسی مثل حس غربت در دلم چنگ می‌انداخت.

قاسمی عنوان کرد: بار‌ها و بار‌ها منویات مقام معظم رهبری را درباره ایشان گوش دادم. دلم گرم میشد ولی یک آن تصویر کاغذی که رویش نام او را نوشته و در صندوق رای انداخته بودم از جلوی چشمم کنار نمی‌رفت… او فقط برگزیده من و مردم ایران نبود. حتی خدا هم او را برگزیده بود.

 وی افزود: واژه‌ها نمی‌توانند شهید آیت الله رئیسی را توصیف کنند او خلاصه اخلاص و مجاهدت عاشقانه بود او ذوب در ولایت فقیه بود او معتقد واقعی به مولا بود شاید این تنها پاداش او برای سال‌ها خدمات صادقانه‌اش بود و اگر جز شهادت برایش رقم می‌خورد حقش ادا نشده بود.

این تهیه کننده توضیح داد: از حضور ایشان در رادیو جز تصویری از مهر، عطوفت، صبوری و اشتیاق نیست تمام مدت که به چهره ایشان نگاه می‌کردم به خودم می‌گفتم که چه چیز در این مرد وجود داشت که سردار قاسم سلیمانی بر پیشانی او بوسه زد و حالا جوابم را گرفته‌ام. تا شهید نباشی شهید نمی‌شوی. خادم الرضا شهادتت مبارک

در نگاهش امید موج میزد

مریم مقدسی تهیه کننده رادیو فرهنگ گفت: واقعا از شنیدن این حادثه شوکه شدم و بسیار ناراحت و مدام دعا می‌کردم و امید داشتم که اتفاق بدی برای رییس جمهور و همراهانشون نیفتاده باشه رییس جمهور بسیار ساده و بی آلایش بود و از مردم بود و برای مردم خدمت میکرد و از نگاهشون امید موج میزد امید برای ساخت ایران آبادتر و قوی‌تر.

وی عنوان کرد: آقای رییسی رییس جمهوری بود که زندگی پر افتخاری داشت و شهادتی پر افتخارتر، سال گذشته شهید رییسی والامقام، به استودیو برنامه رهنمون تشریف آوردند صحبت‌های همکاران من رو با دقت شنیدند و چیزی که برای من جالب بود روی گشاده و خندان ایشان بود اصلا عبوس نبودند و بسیار خوشرو برخورد می‌کردند.