امیدواری به سینمای جنگ در “اتاقکی گلی”

شاید کاندیدا شدن فیلم سینمایی “اتاقک گلی” در ۱۲ بخش و بُردن ۴ سیمرغ بلورین چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر، باعث شد تا یک شب پس از برگزاری مراسم اختتامیه، مسئولان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس با اقدامی به موقع، جدول اکران فیلم‌ها را تغییر داده و یکی از بهترین تولیدات سینمایی این دوره از جشنواره را برای مخاطبان در تالار نوستالژیک حافظ شیراز، روی پرده ببرند.

نخستین فیلم سینمایی “محمدعلی عسگری” کارگردان ۴۴ ساله تهرانی درباره اتفاق تلخی است که توسط گروهک تروریستی منافقین و چند روز پس از پذیرش قطعنامه و پایان رسمی جنگ ۸ ساله رقم خورد. روایتی متفاوت و تاثیرگذار از جانفشانی سربازان غیور ایران و در کنار آن پرداختن به یک ماجرای عاشقانه که با پایانی درخشان همراه می شود.

این فیلم دست کم در دقایق اولیه پس از اکران، آن قدر مخاطبان تالار حافظ را سر ذوق آورده بود که تعداد زیادی را مشتاقانه به کافه کتاب کشاند تا درباره اتاقک گلی بشنوند و بگویند. شاید همین شوق و ذوق بود که باعث شد روال همیشگی نقد فیلم ها آنچنان که باید و شاید رعایت نشود و صحبت درباره فیلم دوم شب،در کمتر از ۵ دقیقه جمع شود تا زودتر نوبت به اتاقک گلی برسد.

“روایت ناتمام سیما” یک فیلم خانوادگی با موضوع “معضلات فضای مجازی” بود که شنبه شب روی پرده تالار حافظ به نمایش درآمد و با پایانی گُنگ، نتوانست حتی آن عده مخاطبی که تا حدودی با فیلم همراه شده بودند را راضی به خانه بفرستد.

منتقد ثابت شب های جشنواره در کافه کتاب تالار حافظ نیز درباره این ساخته “علیرضا صمدی” به تندی صحبت کرد و گفت: در هیچ زمینه ای این فیلم را حتی لایق صحبت کردن هم نمی دانم. متاسفانه این فیلم در تمامی زمینه ها دچار اشکالات اساسی بود.

اصغر گروسی با اشاره به بازی های ضعیف در این فیلم، اضافه کرد: حامد کمیلی بازیگر خوبی است. اگرچه قبلا ذهنیت خوبی نسبت به توانمندی اش نداشتم اما بعد از اینکه چند تئاتر از او دیدم، تازه پی بردم که بازیگر قابلی است که متاسفانه در فیلم های سینمایی، ی بازی خوبی از او نگرفته اند.

وی افزود: با روایت ناتمام سیما در هیچ زمینه ای نتوانستم ارتباط برقرار کنم و در زمینه فنی هم چیز خاصی از آن ندیدم  و به خاطر روایت های چند تکه، مخاطب نتوانست با آن همراه شود.

دیگر منتقد شیرازی نیز نظر چندان متفاوتی درباره این فیلم نداشت. مسعود احمدی گفت: من هم معتقدم که فیلم متعلق به جریان مخاطب عام سینمای ایران است و از تمام عناصر کلیشه‌ای هم برای هدفش استفاده کرده بود. شاید جای چنین فیلم هایی اصلا جشنواره فجر نباشد و ممکن است فقط در اکران عمومی و فروش گیشه کمی موفق عمل کند که همان هم با توجه به باهوش تر شدن تماشاگران امروزی، کار ساده ای نخواهد بود.

وی گفت: من هم معتقدم که هم آزاده صمدی و هم حامد کمیلی، بازیگران توانمندی هستند ولی هیچ وقت در جای درستی از آنها استفاده نشده است. در مجموع این فیلم چیز خاصی برای نقد کردن نداشت.

دیگر حاضران در نشست نقد و بررسی، تمایلی نسبت به صحبت درباره روایت ناتمام سیما نشان ندادند تا خیلی زود نوبت به فیلم مورد علاقه شان برسد.

گروسی درباره “اتاقک گلی” با اشتیاق مضاعفی صحبت کرد، چون بعضی از بازیگران و عوامل فیلم، از دوستان و همکاران قدیمی وی بوده اند. گروسی گفت: محمدعلی عسگری(کارگردان) یکی از تئاتری های بسیار خوب است که سال هاست در شهر کرج فعالیت می کند. نکته جالب این که او از بچه های انجمن کرج و انجمن کرمانشاه برای نقش آفرینی در فیلمش استفاده کرده است. همین موضوع اتمسفر فیلم را تا این اندازه مثبت کرده است و خیلی به نفع کارگردان و عوامل فیلم است. آنها خیلی خوب روی این بازیگران شناخت دارد، اقلیم و زبان و فرهنگ شان یکی است. بزرگترین اتفاقی که پشت این دوربین افتاد، رفاقت بود و این ارتباطی که بین کاراکترهای فیلم،  اینقدر خوب از در آمده، از همینجا نشأت می گیرد.

وی گفت: عسگری شاید سابقه کارگردانی فیلم سینمایی نداشته اما قبلاً دستیار مجید مجیدی در چند فیلم بوده و تجربه بازیگری هم دارد. در این کار، به علت اینکه خودش بازیگری را خوب می شناسد، از بازیگران هم خوب بازی گرفته است.

گروسی همچنین به بازی درخشان نقش اول فیلم اشاره و تورج الوند را لایق دریافت سیمرغ بلورین دانست و اضافه کرد: به نظر من با اینکه بازیگر نقش “شاهو” نخستین بار به عنوان نقش اصلی یک فیلم جلوی دوربین رفته بود، اما تمام وجوه این شخصیت را به بهترین شکل به نمایش گذاشت، چه به لحاظ فیزیکی و چه به لحاظ حسی کاملا از پس این نقش بر آمد و بیشتر از مجید صالحی برای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیکن نقش اول مرد، شایسته بود.

این کارگردان سینما و تئاتر درباره داستان فیلم توضیح داد: داستان رشادت کردزبان ها در عملیات مرصاد که همه ما داستان آن را می دانیم، اتفاقی است، دارای زوایای بسیار وحشتناک. به نظر من برخورد اینچنینی با موضوع زن و بچه ها در آن جنگ، جسارت می خواست. شما در مقام کارگردان باید بتوانید تسلط خودتان را حفظ کنید و احساساتی نشوید تا شرایط فیلمنامه را به بهترین شکل حکمفرما کنید و از پس کارهای فنی برآیید که کارگردان “اتاقک گلی” به خوبی از پس این امور برآمد.

مسعود احمدی هم نظر مثبتی درباره این فیلم داشت و گفت: به نظر من، فیلم خیلی خوبی بود. جالب است که ما همچنان فیلم های زیادی درباره مجاهدین در جشنواره می بینیم و این سومین فیلم با این موضوع است که در همین شب ها مشاهده کرده ایم.

وی افزود: این فیلم از نظر من یک “مستند داستانی” بود و کارگردان خیلی تلاش داشت که فضا را مستندوار به ما نشان دهد. شروع فیلم، چیزی شبیه شروع فیلم “نجات سرجوخه رایان” بود. بازی‌ها مخصوصاً جاهایی که می خواست فضا را مستند نشان دهد، موفق بود اما بعضی لحظات، تک دیالوگ‌هایی که وسط جنگ گفته می شد و می خواست اطلاعات به مخاطب بدهد، کمی لنگ می‌زد که البته آن هم در ادامه، در فرم فیلم جا می‌افتاد.

احمدی با بیان این که بهتر بود با توجه به خشونت‌های بیش از حد در طول فیلم، رده بندی سنی برای آن در نظر گرفته می شد، به تمجید از نقش اول فیلم پرداخت و گفت: من هم متعجب کردم که چرا تورج الوند با این بازی عالی و بی نقص، سیمرغ نگرفته. فکر می‌کنم خیلی موفق تر از مجید صالحی نقش‌آفرینی کرده بود و لایق بهترین جایزه بود.

در ادامه، یکی از حاضران در جلسه که در زمینه فیلمبرداری صاحب نظر بود، با اشاره به اینکه نورپردازی در این فیلم می توانست بهتر از این باشد، گفت: این فیلم از نظر فنی شاید مستند داستانی بود، اما به اعتقاد من نباید مستند را با فیلم داستانی قاطی کرده و آنها را با یکدیگر ادغام کنیم. ما در این کار، تصاویری می بینیم که متعلق به دنیای مدرن است، در حالی که موضوع فیلم متعلق به زمان گذشته است. اما از این نواقص می توانیم چشم‌پوشی ‌کنیم، به خاطر بازی‌های خوبی که وجود داشت و مخاطب را به خودش جذب می کرد. یعنی موسیقی و بازی‌ها آنقدر خوب بودند که همه راضی از سالن خارج شدند.

دهقانی افزود: نورهای استفاده شده در فیلم، به اعتقاد من اشتباه بود و حتی حرکت‌های دوربین می توانست به سمت کلاسیک تر شدن برود. حرکت‌های دوربین هم یک جاهایی غیر منطقی بود و اگر با فیلمبردار صحبت می شد، می‌توانست بیشتر روی آن کار شود. به شخصه در بعضی جاها از لحاظ حسی، حرکت های دوربین را دوست نداشتم. دوست داشتم که مخاطب فقط جذب بازی ها نشده بود و قسمت‌های فنی فیلم، تحت الشعاع قرار نمی‌گرفت.

به گزارش ایسنا، اتاقک گلی موفق شد در چهلمین جشنواره فیلم فجر چهار بخش؛ جایزه ویژه هیئت داوران، بهترین فیلم اول، بهترین چهره پردازی و بهترین تدوین، صاحب سیمرغ شود و در هشت بخش دیگر از جمله “بهترین بازیگر نقش اول مرد” نیز کاندیدای دریافت سیمرغ بود.

شامگاه یکشنبه ۲۳ بهمن از ساعت ۲۱ نیز فیلم دیگری از حوزه دفاع مقدس روی پرده تالار حافظ رفت. “گل های باوارده” به کارگردانی “مهرداد خوشبخت” از موضوعی جذاب و مهم و همچنین جلوه های بصری گسترده ای برخوردار بود که در همین بخش سیمرغ بلورین را نیز تصاحب کرد.

بیست و دومین دوره جشنواره فیلم فجر شیراز، دوشنبه ۲۴ بهمن و با اکران ۹ فیلم در چهار سینما به پایان خواهد رسید و برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم و بهترین کارگردانی یعنی “سینما متروپل” یکی از فیلم‌ها خواهد بود که ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه، در تالار حافظ اکران می‌شود.

انتهای پیام