تا کی کی‌روش؟

به گزارش ایسنا، در یادداشتی در روزنامه همشهری می‌خوانیم: «اگر چه از زمان حذف تیم ملی مصر با کارلوس کی‌روش از مسابقات انتخابی جام‌ جهانی ۲۰۲۲ این شایعه وجود داشت که او روی نیمکت تیم ملی ایران خواهد نشست اما انتشار یک گزارش در رسانه‌های عربی به این حرف و حدیث‌ها دامن زد. سایت الکوره قطر مدعی شده کی‌روش بعد از قطع همکاری با تیم ملی مصر از چهار کشور پیشنهاد داشته که یکی از آنها ایران است. هر چند فدراسیون فوتبال با لحنی نه‌چندان قاطع این خبر را تکذیب کرده، اما می‌دانیم که عده‌ای در این مجموعه از گزینه بازگشت مربی پرتغالی بدشان نمی‌آید. بخشی از بدنه افکار عمومی هم از چنین اتفاقی استقبال می‌کند. شاید از نظر این گروه، آشنایی قبلی کی‌روش با فوتبال ایران دلیل خوبی برای این انتخاب باشد؛ چرا که در صورت تغییر دراگان اسکوچیچ هر مربی خارجی دیگری برای اشراف بر فوتبال ایران نیاز به کلی زمان خواهد داشت. با همه اینها پرسش اینجاست که چه زمانی پرونده کی‌روش در فوتبال ایران بسته می‌شود؟ با این ذهنیت گذشته‌گرا، شاید حتی بعد از مرگ مربی پرتغالی هم این اتفاق رخ ندهد!

یک علاقه و سه سؤال

در مورد علاقه بعضی‌ها (اعم از مدیران فدراسیون یا هواداران) به حضور دوباره کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم ملی، خیلی می‌شود حرف زد. شاید اصلا دیدگاه و سلیقه آنها درست باشد. این مطلب هم لزوما در رد چنین تفکری نیست. فقط چند سؤال ساده و قابل تامل را مطرح می‌کند. پرسش اول: آیا دراگان اسکوچیچ را بعد از آن عملکرد فوق‌العاده در مرحله انتخابی باید عوض کنیم یا نه؟ این مربی غیر از آن چه انجام داد، دیگر چه باید می‌کرد تا در جام‌ جهانی روی نیمکت تیم ملی بنشیند؟ می‌دانیم که دنیای فوتبال حرفه‌ای، عرصه مرام و معرفت و لوطی‌گری نیست اما آیا واقعا عزل کسی که تیم ملی ایران را از خطر شدید حذف در مرحله پیش‌مقدماتی نجات داد، منصفانه است؟ پرسش دوم: اگر قرار به عوض‌کردن اسکو باشد، آیا کارلوس کی‌روش بهترین گزینه برای جانشینی او به‌ شمار می‌آید؟ به‌ هر حال همه می‌دانند کی‌روش مربی ارزانی نیست و برخی بر این باورند که با چنین پولی می‌شود یک مربی بزرگ دیگر با تفکرات جدید و متفاوت را روی نیمکت تیم ملی ایران نشاند. پرسش سوم: امروز که حس می‌کنیم در جام‌ جهانی نیاز به فوتبال تدافعی داریم خیلی‌ها یاد کارلوس کی‌روش افتاده‌اند. فردا که در جام ملت‌های آسیا دوباره هوس فوتبال تهاجمی کردید چه می‌کنید؟ باز حوصله‌تان سرنمی‌رود و علیه فوتبال اقتصادی سینیور توییت‌های طنز نمی‌زنید؟

داستان دردناک دودستگی

مسئله کی‌روش اما از یک جنبه دیگر هم قابل تامل است. جامعه هواداری در فوتبال ایران نسبت به او دیدگاه کاملا دوقطبی دارد؛ گروهی به‌شدت شیفته این مربی هستند و گروهی دیگر از او اعلام بیزاری می‌کنند. حتی اگر کارلوس کی‌روش یک درصد روزی به فوتبال ایران برگردد، این دودستگی مثل زهر در خون تیم ملی عمل خواهد کرد. بی‌تردید دوباره موجی از مخالفت‌ها و اصطکاک‌های بی‌دلیل ایجاد خواهد شد؛ جنگ و جدل‌هایی که واقعا دیگر غیر قابل تحمل شده‌اند.

کی‌روش در تونس؟ این پایان کار نیست

در عین حال اما اخبار ضدونقیضی هم در مورد توافق کی‌روش با فدراسیون فوتبال تونس برای هدایت تیم ملی این کشور در جام‌ جهانی به گوش می‌رسد. تونس در گروه چهارم با فرانسه، دانمارک و برنده پلی‌آف (استرالیا – امارات / ‬پرو) هم‌گروه شده است. از دو حالت خارج نیست. یا شایعه مورد نظر کذب است که در این صورت همچنان بحث بازگشت کی‌روش به فوتبال ایران ادامه خواهد داشت یا مربی پرتغالی واقعا روی نیمکت تیم ملی تونس می‌نشیند که این تازه اول بدبختی است؛ چرا که در این صورت حتما نتایج تیم ملی ایران در جام‌ جهانی با نتایج و عملکرد تونس مقایسه خواهد شد! به‌ نظر می‌رسد تنها راه رهایی از این عذاب، تغییر تفکر هواداران در فوتبال ایران است؛ این که بپذیرند کی‌روش رفته و دیگر فکرکردن به او و جنگیدن بر سر این مربی، سودی به حال تیم ملی نخواهد داشت. این چماق را بردارید و بگذارید جانشین کی‌روش – حالا هر کسی که هست – نفس بکشد و کارش را انجام بدهد.»

انتهای پیام