به گزارش خبرنگار ایمنا، باربارا شلیپر، منتقد ادبی درباره شخصیت سام اسپید در «شاهین مالت» نوشته است:
«سیار تأثیرگذارتر از فیلمی است که ساختهاند؛ شخصیتی که میداند چطور بجنگد، چطور به سوژه نزدیک شود و چگونه صندوقها و کشوها را بگشاید بیآنکه ردی از خود به جا بگذارد. هوشمندی و خونسردیاش باعث میشود مردی فراموشنشدنی از این رمان در خاطرتان بماند.»
در پشت جلد رمان «شاهین مالت» چنین آمده است:
«این مجسمه مرموز سیاه چیست که عدهای برای بهدستآوردنش چنین تقلا میکنند؟ چرا حاضرند به آن سوی جهان سفر کنند، جان خود را به خطر اندازند یا آدم بکشند؟ سام اسپید، کارآگاهی است که پرونده قتل دستیارش، مایلز آرچر را شخصاً به عهده میگیرد؛ مایلز طی مأموریتی بهظاهر ساده کشته میشود و سام نمیداند قرار است در چه مخمصهای بیفتد. برای مقابله با زنانِ فریبنده، پلیس، دادستان و گانگسترها و همه آنهایی که نمیگذارند شاهین مالت را به دست آورد، فقط خونسردی و بدبینی است که به کارش میآید.»
کتاب «شاهین مالت» نوشته دشیل هَمت با ترجمهای از محمود گودرزی منتشر شده است.
بخت نویسندگی دشیل همت با نوشتن «شاهین مالت» گشوده شد. این رمان نخستین بار در سال ۱۹۲۹ به صورت پاورقی در مجله بلک مسک منتشر شد، اما همانطور که همت از قبل هم میدانست، این رمان دستاوردی کاملاً متفاوت از همه کارهایی که تا آن وقت انجام داده بود، داشت.
ساموئل دشیل همت سال ۱۸۹۴ در جنوب مریلند به دنیا آمد. او در ۱۴ سالگی مدرسه را رها کرد. دشیل همت چندین سال از عمر خود را صرف مشاغل متعدد کرد تا سرانجام در ۲۱ سالگی به آژانس پینکرتون پیوست و کارآگاه شد. این کار تخیلش را به کار انداخت. او بعدها ماجراهایی را که در آن آژانس پشت سر گذاشته بود، دستمایه داستانهای جناییاش کرد؛ مثلاً یک بار به دشیل جوان مأموریت دادند چرخ و فلکی را که دزدیده شده بود، پیدا کند.
او در جنگ جهانی اول به ارتش آمریکا پیوست. وضعیت سلامت همت سبب شد بعد از جنگ دیگر نتواند بهعنوان کارآگاه خصوصی به فعالیتش ادامه بدهد و پشتمیزنشین شد. او درست در اوج محبوبیت سینمای نوآر سر از اتاق تهیهکنندگان سینما درآورد؛ سال ۱۹۲۴ با نوشتن «دختری با چشمهای نقرهای» عملاً یک نویسنده شد.
دشیل همت که یک فعال چپگرا و عضو حزب کمونیست آمریکا بود، اواخر ۱۹۴۰ نیز عضو فعال کنگره حقوق مدنی نیویورک شد. او در سال ۱۹۵۱ بنا به رأی دادگاه به ششماه زندان محکوم شد و مدعیالعموم همه درآمدش از کتابها و فیلمهایش را ضبط کرد. سالهای آخر عمر دشیل همت در فقر و بیماری گذشت. او دهم ژانویه ۱۹۶۱ بر اثر سرطان ریه از دنیا رفت و نتوانست اتوبیوگرافی خود را با عنوان «لاله» به پایان برساند.