شلوغ‌بازی رسانه‌ای برای دروغ‌پراکنی-تایمز

جوین‌وست مولف «چرندنویسی در رسانه‌ها» می‌گوید که در شلوغ بازی‌ها هدف این است که «به جای انتقال یک داستان منسجم، مخاطب با تعداد زیادی داستان، کاملا گیج شود.»

اصطلاح «شلوغ بازی رسانه‌ای» معانی مختلفی دارد؛ جلب کردن توجه رسانه‌ها به یک موضوع خاص، به ویژه زمانی که هدف، جلب نظر عمومی یا ایجاد حاشیه باشد، یا ارائه تصویری نادرست از واقعیت در اخبار و گزارش‌ها برای گمراه کردن مخاطب از جمله دلایل شلوغ بازی رسانه‌ای است. در ادامه برخی از رایج‌ترین دلایل آورده شده است:

جلب توجه: در دنیای شلوغ رسانه‌ها، سازمان‌های خبری همیشه در حال رقابت برای جلب توجه مخاطبان خود هستند. یک راه برای انجام این کار، گزارش اخبار به گونه‌ای است که جنجالی یا هیجان انگیز باشد، حتی اگر کاملاً دقیق نباشد.

افزایش رتبه‌بندی: رسانه‌ها در حال رقابت برای افزایش رتبه‌بندی خود هستند. اخبار جنجالی می‌تواند تعداد بینندگان یا مخاطبان را افزایش دهد، که می‌تواند منجر به افزایش درآمد از طریق تبلیغات شود.

پیشبرد یک دستور کار خاص: برخی از رسانه‌ها از راهبرد شلوغ بازی برای پیشبرد یک دستور کار خاص یا هدفی مشخص شده، مانند حمایت از یک فرد یا جریان خاص یا برای تخریب و سیاه نمایی استفاده می‌کنند.

برای مصون ماندن در مقابل شلوغ بازی‌های رسانه‌ای و کاهش احتمال فریب خوردن، باید اخبار را از منابع خبری معتبر دریافت کنیم، همچنین با بررسی اخبار از منابع مختلف و بسنده نکردن به یک منبع خبری، تصویری کامل از داستان به دست آوریم.

همیشه در خاطر داشته باشیم که نباید اخبار را کورکورانه قبول کرد بلکه محتوای خبری را با دید انتقادی بررسی کرده و جانبداری رسانه‌ای یا عدم دقت تولیدکننده محتوا را نیز در نظر بگیریم. اگر مطلبی یا تصویری در یک خبر مشکوک به نظر می‌رسد، قبل از اشتراک‌گذاری با دیگران، آن را بررسی کنیم.

به عنوان مثال هیاهوی بی‌بی‌سی فارسی در ماجرای نیکا شاکرمی برای القای یک سند دروغ، با توجه به تناقضات گزارش این رسانه، در نهایت رسوایی بی‌بی‌سی را در پی داشت و باعث تمسخر و کاهش اعتبار این رسانه شد.

در سال ۲۰۱۷ نیز دونالد ترامپ رئیس جمهور وقت ایالات متحده ادعا کرد که رسانه‌ها «دشمن مردم» هستند. این ادعا نمونه‌ای از نحوه استفاده از شلوغ بازی رسانه‌ای برای تضعیف اعتماد به رسانه‌ها و دشوارتر کردن مردم برای دسترسی به اطلاعات دقیق است.

همچنین در سال ۲۰۱۶ یک داستان جعلی در مورد پیتزاگیت، یک حلقه قاچاق جنسی کودکان که توسط مقامات عالی رتبه دموکرات اداره می‌شود، در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد. این داستان هیچ پایه و اساسی در واقعیت نداشت، اما به طور گسترده توسط برخی رسانه‌ها به اشتراک گذاشته شد. این داستان نمونه‌ای از نحوه استفاده از شلوغ بازی رسانه‌ای برای انتشار اطلاعات نادرست و گمراه کردن مردم است.

در سال ۲۰۲۰ نیز شیوع COVID-۱۹ منجر به افزایش اطلاعات نادرست و شلوغ بازی رسانه‌ای در مورد ویروس و نحوه انتشار آن شد. برخی از مردم ادعا می‌کردند که این ویروس یک فریب است، در حالی که برخی دیگر بر این باور بودند که توسط دولت چین ایجاد شده است.

این اطلاعات نادرست منجر به سردرگمی و ترس گسترده شد، به نحوی که برخی مردم از اقدامات احتیاطی لازم برای محافظت از خود و دیگران در برابر ویروس خودداری کردند.

منبع: فارس