به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تایمز، احمدرضا ناظری در حاشیه نوزدهمین کنگره شنواییشناسی ایران در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوال خبرنگار تایمز مبنی بر وضعیت کمبود سمعک در کشور اظهار کرد: فناوریهای مربوط به سمعک به طور روزافزون در حال بهروز شدن است اما به واسطه مشکلات ارزی موجود در نظام سلامت، از فناوریهای پیشرفته سمعک مقداری عقب ماندهایم. در جهانی که مبتنی بر ارتباط است توانایی برقراری ارتباط در گروی خوب شنیدن است؛ بنابراین تامین سمعک برای بیماران اهمیت بسیار مهمی دارد.
وی با بیان این که کشور با بحران بسیار شدید سالمندی روبرو است، افزود: اولین نیاز مهم این سالمندان، نیازهای ارتباطی و تجهیزاتی مانند سمعک خواهد بود؛ الان کمبود سمعک کماکان وجود دارد و سمعک هم به لحاظ کمی و هم به لحاظ کیفی و مبتنی بر فناوریهای نوین در اختیار شنوایی شناسان و بیماران نیست.
ناظری ادامه داد: رویکرد تخصصی و کارشناسی در وزارت بهداشت در این زمینه مطلقا وجود ندارد و باید نگرش به این وسیله، به عنوان یک کالای معمولی نباشد. حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار سمعک نیاز داریم اما سمعک کافی وارد نمیشود.
رئیس نوزدهمین کنگره شنواییشناسی ایران با تاکید بر این که فروش سمعک در مراکز فروش تجهیزات پزشکی مانند خیابان جمهوری غیرمجاز است، گفت: سمعک باید با تجویز شنوایی شناسان و در دفاتر ارزیابی شنواییشناسی ارائه شود.
در ادامه گورابی؛ عضو هیئت مدیره انجمن شنواییشناسی ایران با بیان اینکه برخی افراد به دلیل مشکلات مادرزادی دچار کم شنوایی میشوند؛ گفت: برخی نیز در اثر مشکلاتی نظیر بیماریها، تصادفات، ضربه به سر، حضور در محیط پر سر و صدا و افزایش سن دچار مشکلات شنوایی میشوند.
وی افزود: در حال حاضر امید به زندگی در کشور افزایش یافته و همه افراد بالای ۴۵ سال ممکن است دچار مشکلات کم شنوایی شوند که درصدی از آنها نیاز به سمعک پیدا میکنند.
گورابی ادامه داد: اداره کل تجهیزات پزشکی و سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت رویکرد علمی نسبت به آمار نیازها به سمعک ندارند و همواره به آمار سالهای گذشته درباره نیاز کشور به سمعک استناد میکنند این در حالی است که نیاز به سمعک به صورت روزافزون در حال افزایش است؛ نتیجه این رویکرد وزارت بهداشت، این است که تخصیص ارز و واردات سمعک کمتر از میزان نیاز انجام میشود و کشور با کمبود این کالا مواجه میشود.
عضو هیئت مدیره انجمن شنواییشناسی ایران بیان کرد: برآوردی که داریم این است که در سال ۱۴۰۲ نیاز به ۶۰۰ هزار عدد دستگاه سمعک داشتهایم اما متأسفانه وزارت بهداشت تنها برای واردات ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار سمعک مجوز میدهد (یکچهارم نیاز کشور) در نتیجه، کمبود سمعک ایجاد میشود و باقی نیاز مردم از مسیر غیرقانونی، قاچاق و یا مسیر بیکیفیت تأمین میشوند.
وی خاطرنشان کرد: در داخل کشور امکان تولید سمعک وجود ندارد و از سوی دیگر، تولید آن در کشور به دلیل نیاز به بهروزرسانی فناوریهای تولید، مقرون به صرفه نیست زیرا فناوریهای تولید سمعک در جهان روز به روز بهروزسانی میشوند و بنابراین تولید داخلی سودآور نیست.
انتهای پیام/