بینش‌های جدیدی که می‌توانند به درمان بیماری التهابی روده کمک کنند

به گزارش ایسنا و به نقل از نیوز مدیکال نت، گروهی از پژوهشگران “مؤسسه کارولینسکا”(Karolinska Institutet) در سوئد، بررسی کرده‌اند که برخی از سلول‌های ایمنی موسوم به “سلول‌های لنفوئید ذاتی”(ILCs) چگونه به سلول‌های بالغ تبدیل می‌شوند که در بروز “بیماری التهابی روده”(IBD) نقش دارند. یافته‌های این پژوهش می‌توانند راه را برای ارائه درمان‌های مؤثرتر علیه بیماری التهابی روده هموار کنند. بیماری التهابی روده، رنج قابل‌توجهی را ایجاد می‌کند و با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مرتبط است.

بیماری التهابی روده، با التهاب مزمن مخاط روده مشخص می‌شود و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می‌دهد. این بیماری اغلب پیش از میانسالی با علائمی مانند درد شکم و کاهش وزن آغاز می‌شود. علت این بیماری، ناشناخته است اما پژوهشگران باور دارند که عوامل ژنتیکی، محیطی و ایمنی در بروز این بیماری نقش دارند. از آنجا که تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده به درمان‌های موجود پاسخ نمی‌دهند، نیاز به دانش جدیدی در مورد مکانیسم‌های عامل این بیماری احساس می‌شود.

سلول‌های لنفوئید ذاتی، خانواده‌ای از سلول‌های ایمنی هستند که در مخاط یافت می‌شوند؛ جایی که بخشی از سیستم ایمنی را تشکیل می‌دهند و عملکرد بافت از جمله تولید مخاط را حفظ می‌کنند. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که سلول‌های لنفوئید ذاتی طی روند التهاب، عملکرد خود را تغییر می‌دهند. این امر، آنها را به یک هدف امیدوارکننده برای درمان بیماری التهابی روده تبدیل می‌کند.

پژوهشگران مؤسسه کارولینسکا در این پروژه، سلول‌های لنفوئید ذاتی را از لوزه‌ها و بافت روده بیمارانی که تحت عمل جراحی یا معاینه آندوسکوپی قرار گرفته بودند، به دست آوردند. در مجموع، ۴۸ بیمار در این پژوهش شرکت کردند که ۳۱ نفر از آنها به بیماری التهابی روده مبتلا بودند. سپس، سلول‌های لنفوئید ذاتی بلافاصله پس از جداسازی و کشت سلولی، به صورت جامع مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که زیرگروهی از سلول‌های لنفوئید ذاتی، یک مرحله ابتدایی از نوع بالغ این سلول‌ها را تشکیل می‌دهند و در مخاط روده افراد مبتلا به بیماری التهابی روده جمع می‌شوند. سپس، عوامل موجود در محیط روده می‌توانند بر متابولیسم نوع نابالغ سلول‌های لنفوئید ذاتی تأثیر بگذارند و افزایش تقسیم سلولی و تولید سیتوکین‌ها را تحریک کنند؛ از جمله “اینترلوکین ۲۲”(IL-22) که به محافظت از بافت روده کمک می‌کند.

“افتیمیا کوکینو”(Efthymia Kokkinou)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: عملکرد سلول‌های لنفوئید ذاتی طی روند التهاب تغییر می‌کند؛ بنابراین سلول‌های لنفوئید ذاتی، یک هدف درمانی امیدوارکننده برای بیماری‌هایی مانند بیماری التهابی روده هستند. بینش‌های به دست آمده در مورد چگونگی رشد این سلول‌ها و تبدیل شدن آنها از سلول‌های نابالغ به سلول‌های بالغ به ما کمک می‌کند تا بفهمیم که آنها چگونه بر عملکرد بافت یا التهاب تأثیر می‌گذارند و چگونه می‌توان آنها را برای رسیدن به اهداف درمانی دستکاری کرد.

این گروه پژوهشی اکنون امیدوار است که بتواند به بررسی این موضوع بپردازد که آیا وجود سلول‌های لنفوئید ذاتی نابالغ و ویژگی‌های آنها می‌تواند نحوه پاسخ دادن به داروها را پیش‌بینی کند یا خیر. داروهای مورد نظر به ویژه داروهایی را شامل می‌شوند که حاوی مواد فعال “اوستکناماب”(Ustekinumab)، “اینفیلیکسیماب”(Infliximab) و “توفاسیتینیب”(Tofacitinib) هستند که در حال حاضر برای درمان بیماری کرون و کولیت اولسراتیو استفاده می‌شوند. این دو بیماری، از شایع‌ترین انواع بیماری التهابی روده به شمار می‌روند.

“جنی میوسبرگ”(Jenny Mjösberg)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این پژوهش‌ها مهم هستند زیرا انتخاب درست درمان موثر می‌تواند هم رنج شخصی و هم هزینه‌های اجتماعی را کاهش دهد.

این پژوهش، در مجله “Science Immunology” به چاپ رسید.

انتهای پیام