مراقبت از مبتلایان به سرطان وابسته به درمان و داروهای پیچیدهای از جمله مواد رادیواکتیو بوده و از درمانهای گیاهی فاصله گرفته است، با این حال دانشمندان هشدار میدهند که هنوز نیاز به درک درمانهای گیاهی برای حفظ داروهای جدید و اطمینان از عدم استفاده بیش از حد از منابع گیاهی وجود دارد. هنوز درسهای زیادی وجود دارد که طبیعت برای مقابله با بیماریها میتواند به ما بیاموزد.
به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، “ملانی-جین هاوز” (Melanie-Jayne Howes)، محقق باغ گیاهشناسی کیو (Kew Gardens) در لندن در این مورد مثالی میزند. او میگوید: یک داروی مؤثر ضد سرطان به نام پاکلیتاکسل (paclitaxel) از درخت سرخدار اقیانوس آرام (Pacific yew) ساخته شده است. با این وجود این دارو براساس مادهای شیمیایی ساخته شده که در مقادیر بسیار کم در درخت وجود دارد و برای تولید آن صدها درخت باید قطع شود. به همین دلیل در حال حاضر این درخت در معرض خطر قرار گرفته است.
با این وجود گیاهشناسان راه حلی ارائه کردند. “هاوز” میگوید: داروی مشابهی با غلظت بالاتر در این درخت پیدا شده است که اکنون مورد استفاده قرار میگیرد و در نتیجه تولید پاکلیتاکسل آسیب زیستمحیطی کمتری بر جای میگذارد. این دارو برای درمان سرطان پستان و تخمدان مورد استفاده قرار میگیرد. تحقیقات اولیه و درک زیستشناسی گیاهان تاثیری کلیدی بر درمان سرطان گذاشته است.
این نکته توسط پروفسور “سوزان شرت” (Susan Short) از دانشگاه “لیدز” (Leeds) تکرار شد. او میگوید: انواع مختلفی از تومور وجود دارد و گونههای جدید به طور مداوم کشف میشود، بنابراین ما نیاز به ایده و داروهای جدید داریم.
او آزمایش گستردهای را بر دارویی مبتنی بر شاهدانه با نام “Sativex” در بریتانیا رهبری میکند تا بیماران مبتلا به گلیوبلاستومای عود کننده را درمان کند. این بیماری شکلی تهاجمی از تومور مغزی است. در این آزمایش تاثیر این دارو که برای درمان اماس (MS) نیز استفاده و به صورت اسپری خوراکی مصرف میشود، بر افرادی که تحت شیمی درمانی قرار دارند، مورد بررسی قرار میگیرد.
وی افزود: ما بیمارانی را درمان خواهیم کرد که تومور مغزی اولیه آنها پس از شیمیدرمانی مجددا رشد کرده است تا ببینیم آیا افزودن این داروی گیاهی به شیمیدرمانی به افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک میکند یا خیر.
درمانهای مبتنی بر گیاهان نقش مهمی در درمان سرطان ایفا میکنند. “هاوز” که در “کیو” به بررسی گیاهان و دانه برای ایجاد داروهای جدید میپردازد، میگوید: حتی امروزه هم دانشمندان نتوانستند برخی از داروها را سنتز کنند؛ زیرا آنها بسیار پیچیده هستند و ما همچنان برای داروهای کلیدی سرطان به گیاهان متکی هستیم. او به عنوان نمونههایی از موفقیتهای گذشته به “وینبلاستین” (VINBLASTIN) و وینکریستین (VINCRISTINE) که دو داروی بسیار مهم برای درمان سرطان هستند، اشاره کرد. تنها منبع این داروها عصاره گل پریوش است که بومی ماداگاسکار بوده، اما در سراسر جهان به عنوان یک گیاه زینتی رشد میکند. این گیاه در ابتدا به عنوان دارویی سنتی برای درمان دیابت مورد استفاده قرار میگرفت، اما مطالعات بعدی نشان داد که دارای خواص ضد سرطانی است.
کارایی عصارههای گیاهی به تولید داروهای سرطان محدود نمیشوند. داروهای بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارند که از گیاهان استخراج شده و برای درمان بیماریهای گوناگون مورد استفاده قرار میگیرند به طور مثال، “گالانتامین” (Galantamine) از گلهای گل برفی استخراج میشود و برای درمان زوال عقل مورد استفاده قرار میگیرد.
انتهای پیام