روز جهانی میراث ۲۰۲۲؛ فرصتی برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، میراث فرهنگی از مهمترین مکان‌های دارای اهمیت فرهنگی و تاریخی است که ویژگی‌های ناملموس و مصنوعات فیزیکی یک گروه یا جامعه را که از نسل‌های گذشته خود به ارث برده است مورد حفاظت قرار می‌دهد؛ مکان‌هایی باورنکردنی از دوران‌هایی دور با مناظری شگفت‌انگیز و معماگونه که هنوز هم بشر به شیوه‌های ساخت بعضی از آن‌ها پی نبرده است.

تاریخچه روز جهانی میراث

روز جهانی میراث، روزی که نه یک نام خاص بلکه مخصوص عده‌ای خاص است و نه یک نام رسمی برای اشاره به یک محل یا رویداد مشخص. سال ۱۹۸۲ توسط ایکوموس (ICOMOS) یا شورای بین‌المللی بناها و محوطه‌های تاریخی تعیین شد و در بیست و دومین کنفرانس عمومی یونسکو به تصویب رسید.

ایکوموس سازمانی غیرانتفاعی است که بر اساس اصول مندرج در «منشور ونیز» به‌عنوان منشور بین‌المللی حفاظت و مرمت بناها و محوطه‌ها در سال ۱۹۶۴ و پس از شناسایی نیاز به حفاظت از این مکان‌های ارزشمند، با مشارکت چندین کارشناس از صدها رشته مرتبط شامل معماران، مهندسان، جغرافی‌دانان، مهندسان عمران و هنرمندان و باستان‌شناسان تأسیس شد.

این سازمان در تلاش است تا اطمینان حاصل کند بعضی از زیباترین مکان‌ها و بناهای فرهنگی مهم جهان برای نسل‌های آینده حفظ می‌شوند.

ایکوموس در حال حاضر تقریباً ۱۰ هزار عضو در بیش از ۱۵۰ کشور سراسر جهان دارد و بیش از ۴۰۰ عضو آن شامل مؤسسات و کمیته‌های علمی و ملی بین‌المللی هستند که همه در کنار هم برای نجات مکان‌های فرهنگی مهم موجود و شناسایی بناهای جدید تلاش می‌کنند.

برای مثال در سال ۲۰۱۶ این گروه مجموعه غارهای گورهام در انگلستان، پارک ملی Khangchendzonga در هند و قنات ایرانی (مجوعه‌ای بی‌بدیل از ۱۱ قنات در ایران) را به فهرست خود افزود.

اهمیت روز جهانی میراث

روز جهانی میراث، انسان را تشویق می‌کند تا فرهنگ‌های سراسر جهان را بشناسد، آن‌ها را بزرگ بشمارد، با یادمان‌ها و مکان‌های فرهنگی مهم دنیا آشنا شود و از اهمیت حفظ فرهنگ‌های جهانی حمایت کند. این روز که به‌عنوان روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی نیز شناخته می‌شود، در واقع بهانه‌ای برای افزایش آگاهی از اهمیت تنوع میراث فرهنگی و حفظ آن برای نسل‌ها آینده است؛ چراکه بناها و یادمان‌ها باستانی بزرگ‌ترین دارایی‌های جهان محسوب می‌شوند و باید مورد محافظت قرار گیرند، تا به‌عنوان دارایی‌های ارزشمند باستانی برای نسل‌های آینده بشر باقی بمانند.

روز جهانی میراث تلاشی دسته‌جمعی از سراسر جوامع بشری است که با طیف وسیعی از فعالیت‌ها و رویدادهای مختلف هم‌چون برگزاری کنفرانس‌های مرتبط و بازدید جمعی از مکان‌های تاریخی و فرهنگی، بزرگ داشته می‌شود.

موضوع روز جهانی میراث

روز جهانی میراث هر سال با موضوعی متفاوت از سال‌های گذشته بزرگ داشته می‌شود، که راهنمای برگزاری مراسم و فعالیت‌های پیشنهادی ایکوموس برای این روز در همان سال است. رویدادهای برنامه‌ریزی‌شده برای روز جهانی میراث یا روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی سال ۲۰۲۲ «میراث و آب‌وهوا» تعیین شده است.

ایکوموس، میراث فرهنگی و وضعیت اضطراری اقلیمی را در سال ۲۰۲۰ و با شناخت پتانسیل میراث فرهنگی برای فعال کردن اقدامات اقلیمی فراگیر، متحول‌کننده و عادلانه از طریق حفاظت از انواع میراث فرهنگی از اثرات نامطلوب اقلیمی، به‌کارگیری واکنش‌های آگاهانه در برابر بلایا و توسعه پایدار اقدامات سازگار با آب‌وهوا مورد توجه قرار داد.

روز جهانی میراث ۲۰۲۲ فرصتی برای به نمایش درآوردن استراتژی‌هایی به‌منظور ارتقای پتانسیل کامل تحقیقات و عملکرد حفاظت از میراث ملی برای ارائه راهکارهایی مقاوم در برابر شرایط آب‌وهوایی در راستای تقویت توسعه پایدار جوامع فراهم می‌آورد و در عین حال از انتقال عادلانه به آینده‌های کم‌کربن حمایت می‌کند که بخشی از برنامه علمی سه ساله ایکوموس برای سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ در این زمینه به حساب می‌آید و پشتیبانی‌کننده از رویکردهای مردم‌محور این سازمان نسبت به میراث فرهنگی است.

روز جهانی میراث ۲۰۲۲، فرصتی برای نمایش راهکارهای بی‌شمار توسط اعضای ایکوموس است که می‌توانند با توانمندسازی جوامعی که به دلیل تغییرات آب‌وهوایی با مشکل مواجه شده‌اند، ارائه راهکارهای کم‌هزینه برای مدیریت ریسک بلایا در زمینه میراث، بناها و محیط‌زیست به ویژه با آموزش در مورد سواد کربن و گذار عادلانه جوامع به سوی کربن‌صفر شدن، ترویج روایت‌های مرتبط با سازگاری‌های اقلیمی، آموزش چگونگی داشتن گذارهای زیست‌محیطی، برابری، عدالت و توسعه‌های اجتماعی و اقتصادی مکان‌های تاریخی متأثر از تغییرات آب‌وهوایی و مواردی از این قبیل به‌عنوان منبعی از دانش برای رسیدگی به تغییرات آب‌وهوایی محسوب شوند.

موضوع منتخب “میراث و آب‌وهوا” برای سال ۲۰۲۲ فرصتی برای پاسخگویی به سوالاتی مانند نحوه به‌کارگیری عدالت و برابری آب‌وهوایی برای حفاظت از میراث تاریخی و راه‌هایی است که از طریق آن‌ها می‌توان با بهره‌گیری از اقدامات اقلیمی به حمایت عادلانه از جوامع آسیب‌پذیر دست یافت.