گزارشی از دومین روز جشنواره فیلم فجر شیراز

شامگاه سه‌شنبه ۱۸ بهمن، دومین روز از بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر در شیراز، در حالی برگزار شد که به نظر می‌رسد وقفه دوساله در برگزاری این رویداد و اختصاص یافتن تالار حافظ به اهالی فرهنگ و رسانه و البته نمایش فیلم‌هایی از کارگردانانی نه چندان نام آشنا و …. عاملی اثرگذار بر خالی ماندن اکثر صندلی‌های این تالار نوستالژیک، در شهر راز بود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس در حاشیه نخستین روز از جشنواره بیست و چهارم فجر شیراز در گفت و گویی کوتاه با ایسنا، ابراز امیدواری کرد که استقبال از این رویداد مهم سینمایی در روزهای آینده بیشتر و بیشتر شود.

حمیدرضا قانعی گفت: به اعتقاد من فیلم های روز نخست نیز از کیفیت ساخت خوبی برخوردار بودند، اما شاید یک دلیل استقبال کم مخاطبان این بود که این فیلم ها توسط کارگردان های مطرحی ساخته نشده بودند. ضمن اینکه ما روی انتخاب فیلم برای تالار حافظ وسواس به خرج داده ایم و قطعا فیلم های بعدی که به صورت گزینشی انتخاب شده اند، می توانند مخاطبان بیشتری را به تالار حافظ بکشانند.

به گزارش ایسنا، اکران فیلم‌های جشنواره فجر از روز دوشنبه و با اکران چهار فیلم در سینماهای منتخب شیراز آغاز شد و فیلم‌های “یادگار جنوب” و “بعد از رفتن” در سینما سعدی و سالن بنفش مجموعه هنرشهرآفتاب و دو فیلم “سرهنگ ثریا” و “شماره ۱۰” نیز در سالن نارنجی آن پردیس سینمایی روی پرده رفت.

روز سه‌شنبه ۱۹ بهمن و در نخستین روز اکران فیلم‌های جشنواره فیلم در تالار حافظ ابتدا “در آغوش درخت” به کارگردانی “ّبابک خواجه پاشا” روی پرده رفت. یک درام اجتماعی که با توجه به مکان تهیه فیلم یعنی شهر ارومیه، بخش اعظمی از آن به زبان آذری و با زیرنویس فارسی است.  

فیلم؛ زندگی یک خانواده در حال فروپاشی را روایت می کند. بازی‌های خوب پدر و مادر خانواده در کنار شیرین زبانی ها و شخصیت های جذاب فرزندان، شاید بخش اعظمی از بار فیلم را به دوش می کشد اما در نهایت به نظر نمی رسد که انتظار منتقدان، مخاطبان حرفه ای سینما و یا داوران جشنواره چهل و یک را برآورده سازد.

بلافاصله پس از پایان فیلم اول، جلسه نقد و بررسی در کافه کتاب تالار حافظ و با اجرای ابراهیم شیشه گر برگزار شد. اصغر گروسی هم به عنوان منتقد در این جلسه حضور داشت. گنجایش کافه برای جلسه نقد کاملا تکمیل شد و شاهد جلسه پویا و نسبتا خوبی هم بودیم. هر چند نگاه منفی منتقد نسبت به سه فیلم “یادگار جنوب”، “بعد از رفتن” و “در آغوش درخت” باعث شد تا چند نفر از حضار به این نگاهی که به زعم آنها “بدبینانه بود” اعتراض جدی کنند.

البته اصغر گروسی مانند برخی منتقدان سینما، یک طرفه به قاضی نرفت و دست کم به نکات مثبتی از هر فیلم نیز اشاره کرد اما در مجموع، فیلم ها را ضعیف تر از آن توصیف کرد که بتوانند جایی در بین جوایز نهایی جشنواره برای خود دست و پا کنند. نگاه این منتقد به فیلم “یادگار جنوب” تندتر از دو فیلم دیگر بود.

وی درباره فیلم “بعد از رفتن” گفت: این فیلم بازیگران خوب و کارگردانی جوان دارد اما به اعتقاد من، بازی خوبی از “صابر ابر” گرفته نشده. یک نکته منفی فیلم این است که ما به جای اینکه بخواهیم حرکتی از بازیگران ببینیم، هر چه می خواهد کارگردان بگوید را “ٌصرفا از زبان بازیگران” می شنویم. انگار فقط یک قاب می بینیم و تعریف کردنِ قصه.

گروسی به این نکته هم اشاره کرد که “فیلم ساختن” با “درباره فیلم حرف زدن” تفاوت های بسیار دارد و همیشه قضاوت و نقد کردن کار بسیار ساده ایست که ما انجام می دهیم.

این منتقد همچنین در پاسخ به سئوال یکی از حاضران درباره “کم بودن ایده های ناب و قابل توجه برای ساخت فیلم” گفت: سال هاست همه می گویند مشکل ایده و فیلمنامه خوب است. یکی از دوستان می گفت سالانه ۴۰۰ فیلمنامه به دستش می رسد که فقط ۱۰ یا ۲۰ فیلمنامه قابلیت این را دارد که بشود فقط آنها را خواند! درست است که فیلمنامه خوب، کم است اما اینطور نیست که اصلا نداشته باشیم. یک آفت سینمای ما در سال های اخیر این است که فیلمسازها می خواهند خودشان فیلمنامه نویس هم باشند و به همین علت سراغ فیلمنامه نویس ها نمی روند.

وی درباره فیلم “در آغوش درخت” نیز گفت: خوشحالم که سینمای استان های آذری زبان در سال های اخیر به سمتی رفته که از زبان خود فاصله نمی گیرند و سعی می کنند بخش اعظمی از فیلم را به زبان خودشان و با زیرنویس فارسی ارائه دهند. به نظر من کسانی که آذری زبان هم نیستند باید روی خوش به این مساله نشان دهند، چون ما باید به همه اقوام و زبان ها احترام بگذاریم.

گروسی به ضعف فیلمنامه در این فیلم هم اشاره و اضافه کرد: فیلمنامه تا یک جایی مسائل آموزشی را آنقدر درشت کرده بود که ما روایت اصلی فیلم را فراموش می کردیم. ضمن اینکه گره های آخر فیلم خیلی سریع و دم دستی باز شد که فکر می کنم آن چیزی نشد که مخاطبان فیلم، انتظارش را می کشیدند.

اصغر گروسی در پاسخ به انتقادها نسبت به نگاه منفی وی درباره فیلم ها نیز گفت: اگر نوع بیان بنده باعث رنجش مخاطبان یا کارگردان های فیلم ها شده، از همه عذرخواهی می کنم. بدیهی است که ما با کسی عناد نداریم، همانطور که برای تعریف و تمجید کردن هم پول نمی گیریم و سعی می کنیم آن حقیقتی که به ذهنمان می رسد را بیان کنیم.

به نظر می رسد استفاده از دو منتقد برای حضور در جلسه نقد و بررسی بتواند پویایی و محتوای جلسات را در شب های بعدی افزایش دهد.

به گزارش ایسنا، فیلم دوم هم که از ساعت ۲۱ آغاز شد، “چرا گریه نمی کنی” دومین فیلم بلند “علیرضا معتمدی” بود. کسی که پیشتر با فیلم اولش “رضا” نظر برخی منتقدان را در سال ۹۶ به خود جلب کرده بود.

“چرا گریه نمی کنی” روایت نوع زندگی نسبتا عجیب مردی میانسال است که در پیِ حادثه ای، ظاهرا دچار افسردگی شده و دیگر نمی تواند با جهان پیرامونش ارتباط درستی برقرار کند. فیلم در برخی سکانس ها موفق به خنداندن مخاطب می شود و همین موضوع در کنار محتوای متفاوت آن، چیزهایی هستند که می توانند نظر دست کم بخشی از مخاطبان سینما را به خود جلب کند.

جلسه نقد “چرا گریه نمی کنی” به همراه فیلم های اکران شده در سینما سعدی، امشب(چهارشنبه) ساعت ۲۰ در کافه کتاب تالار حافظ برگزار خواهد شد.

روز چهارشنبه ساعت ۱۸:۳۰ دقیقه “کت چرمی” با بازی “جواد عزتی” روی پرده تالار حافظ می رود. باید دید صرف حضور عزتی تا چه حد می تواند گنجایش تالار ۹۰۰ نفری حافظ را تحت تاثیر قرار دهد. فیلم دوم هم “سرهنگ ثریا” است که “ژاله صامتی” بازیگر مطرح تئاتر، سینما و تلویزیون نقش اصلی آن را به عهده دارد.

به گزارش ایسنا، این بیست و دومین دوره جشنواره فجر شیراز است و تا ۲۴ بهمن ماه ادامه خواهد داشت. روز چهارشنبه فیلم های “عطرآلود”، “جنگل پرتقال” و “چرا گریه نمی کنی” در سینما سعدی، “جنگل پرتقال” و “چرا گریه نمی کنی” در سالن بنفش و “آن ها مرا دوست داشتند” و “آه سرد” در سالن نارنجی مجموعه فرهنگی هنرشهرآفتاب واقع در مجتمع خلیج فارس شیراز به نمایش درخواهند آمد.

انتهای پیام