‌منجزی: پاس گل به کشتی ایران دادم؛ سنگی را به سینه‌ زدم که با آن سرم را شکستند/ میرزازاده و یوسفی، مسی و رونالدو هستند

امیر قاسمی منجزی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تایمز در پاسخ به این سؤال که «آیا دیگر قصد کشتی گرفتن در چرخه انتخابی تیم ملی را ندارید؟»، گفت: نه، در چرخه کشتی نمی‌گیرم. هنوز چشمم دنبال کشتی است، اما با جبر زمانه نمی‌شود جنگید. امسال آخرین سال حضورم در لیگ هست، علیرضا دبیر هم می‌گوید باید کم کم کار مربیگری را شروع کنم که در دوره اخیر مربیگری هم شرکت کردم. ماشاالله اینقدر این بچه (امین میرزازاده) خوب و پهلوان است، که دیگر نیازی به من نیست.

کشتی‌گیر ۳۵ ساله خوزستانی با اشاره به چیزهایی که از کشتی آموخته است، تصریح کرد: من دیدگاه دیگری نسبت به زندگی داشتم، وقتی از کشتی آمدم بیرون، دیدم چقدر زندگی آنجا سخت‌تر از کشتی است. ما در کشتی مرام و معرفت را یاد می‌گرفتیم، به هر حال زندگی چیزهای دیگری هم دارد.

بهترین تیم خاورمیانه یک هزار تومانی از قراردادمان را نداد!
وی در پاسخ به این پرسش که در این سال‌ها جایی استخدام نشده است، اظهار داشت: نه، باید کار آزاد انجام دهم. البته گروه ملی فولاد که برای آنها در لیگ کشتی می‌گیرم، فعلاً ما را استخدام کرده است که چقدر هم به کشتی‌گیران احترام گذاشته می‌شود. من در این ۲۰ سالی که در تیم ملی بودم و ۱۵ سالی که در لیگ کشتی گرفتم، گروه ملی فولاد جزو معدود تیم‌هایی است که از همه لحاظ به کشتی‌گیر می‌رسد. جدای از بحث قرارداد و دیگر رسیدگی‌ها، ما برای مسابقه به قم رفته بودیم که از سوی مدیرعامل مبلغ جداگانه‌ای به تیم اختصاص پیدا کرد تا سوهان بخریم! حالا مقایسه می‌کنیم با تیم‌هایی که حتی مبلغ ناچیز قراردادمان را هم ندادند. همین تیم فولاد خوزستان هنوز ۵۰ درصد از پول فصل گذشته ما را نداده یا پرسپولیس که می‌گویند بهترین تیم خاورمیانه است، سال ۹۳ یک هزار تومانی از لیگ به ما نداد، فقط چهار بار بلیت پرواز گرفتم و برای مسابقه رفتم، اما به تعهدات‌شان عمل نکردند.

قاسمی منجزی افزود: از علی محمدی مدیرعامل گروه ملی فولاد که پای کار کشتی است و برادران عبدولی که برای تیم زحمت کشیدند، ممنونم. امیدوارم با قهرمانی لیگ برتر جواب محبت‌ها و زحمات‌شان را بدهیم. دیدگاهم در این چند سال آخر به لیگ بد بود، اما آخرین لیگم با خاطره قشنگی همراه شد که ذهنیتم عوض شود.

از گرفتن مدال میرزازاده و یوسفی بیشتر از خودشان خوشحال می‌شوم
قهرمان سابق کشتی فرنگی آسیا با اشاره به اینکه از کشتی احترام و اعتبار زیادی کسب کرده است، یادآور شد: کشتی ورزش خیلی سختی است. به مجنون گفتند لیلی خیلی زشت است، تو چطور عاشقش شده‌ای، او هم گفت خودم می‌دانم، اما این خواسته دلم هست، من هم در کشتی زشت و زیبا کم ندیدم، اتفاقاتی رخ داد که در نهایت باید بدون مدال جهانی دنیای قهرمانی را ترک کنم، اما حتماً خیریتی در آن بوده و من معتقدم همین نیمچه احترام و اعتباری که بین در و همسایه و فامیل و آشنا دارم، از کشتی است. من هیچ وقت مدالِ نگرفته را گردن کسی نینداختم، نگفتم تبعیضی بود، نگفتم چرا من را به مسابقه‌ای که حقم بود، نبردید، زشت و زیبا را کنار هم پذیرفتم. مسئله این است که وقتی امین میرزازاده مدال می‌گیرد، من بیشتر از خودش خوشحال می‌شوم، بس که پهلوان، باادب و باشخصیت است. او می‌تواند لوپز کوبایی را هم ببرد و ان‌شاءالله مثل حمید سوریانِ بزرگ و اسطوره‌ای، مدال بگیرد. اکبر یوسفی را هم خیلی دوست دارم، چون نبوغ دارد، پیشرفت و رو به جلو بودن این دو کشتی‌گیر به سود هر دوی آنهاست. امین و اکبر مثل مسی و رونالدو باعث پیشرفت هم می‌شوند.

فکر دادن پاس گل به قهرمانان، تنها چیزی است که بدون مدال بودنم را تسکین می‌دهد
این کشتی‌گیر باتجربه در سال‌های اخیر هر بار که ملی‌پوش نشد، اما تا لحظه آخر در اردوی تیم ملی ماند و به نماینده ایران در مسابقات جهانی و المپیک کمک کرد. وی همچنین به تایمز گفت: هر کسی که کشتی می‌گیرد دنبال کمال است، کمالِ کشتی هم شاید در مدال گرفتن باشد که من به مدال جهانی نرسیدم، ولی از یک چیز خوشحالم و اینکه همه مردم گل را می‌بینند و خدا پاس گل را. من با همه سنگین وزن‌هایی که طی این سال‌ها مدال جهانی گرفتند، کشتی گرفتم، امیر علی‌اکبری، بشیر باباجان‌زاده، علی‌اکبر یوسفی و امین میرزازاده (دو مدال) و در واقع پنج پاس گل دادم. باافتخار تا روز آخر بودم و به آنها کمک کردم. این تنها چیزی است که به من در حالی که کشتی را بدون مدال جهانی به پایان می‌رسانم تسکین می‌دهد. در کشتی آسیب جسمی و روحی کم ندیدم، اما هنوز درگیر لیگ هستم و فاصله نگرفتم، شاید مدت فاصله گرفتنم از کشتی که بیشتر شود، تازه بفهمم همان عرق کردن در کشتی چه ارزشی داشت. تنها تسکین آن روزهایم این است که کشتی به من عزت داد.

ماتم گرفتم چطور به مادرم بگویم می‌خواهم خداحافظی کنم
نفر پنجم جهان در مسابقات ۲۰۱۹ نورسلطان که مادرش به شدت پیگیر کشتی است و پیش از این هم بارها کشتی پسرش را تماشا کرده، خاطر نشان کرد: مادرم اصلاً دوست ندارد کشتی را کنار بگذارم. خانواده و طایفه منجزی هم دائم پیگیر کارم هستند، حالا ماتم گرفتم چطور به مادرم بگویم دیگر نمی‌خواهم کشتی بگیرم.

چون می‌دانستند اعتراض نمی‌کنم، بارها از من راحت گذشتند
قهرمان کشتی فرنگی آسیا که دو بار سهمیه المپیک را گرفته است، با وجود عدم اعزام به برخی از مسابقات همیشه در اردوهای تیم ملی حضور داشته است. به همین خاطر همه مربیان تیم ملی از اخلاق، مرام و معرفت او در اردوها بابت کمک به رقبایش تعریف کرده‌اند. وی در این مورد نیز اظهار داشت: اصلاً ادعایی در معرفت ندارم، اما این را باور دارم که خیلی اوقات اخلاقم باعث پسرفتم شد و راحت از من گذشتند، چون می‌دانستند کشتی‌گیری نیستم که اعتراض کنم. بارها در کشتی با همان سنگی که به سینه می‌زدم سرم را شکستند. پیش خودم می‌گویم خدا که می‌داند، خدا که می‌بیند. همین که در خلوت خودشان می‌دانند خیلی جاها حق من را ندادند، برایم کافی است، برای چه چیزی باید بجنگم و انتقاد کنم؟!

انتهای پیام/