به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تایمز، حتی تصور کردنش هم سخت است که یکی از عزیزانمان حتی برای دقایقی، در یک حادثه آتشسوزی گرفتار شود؛ بسیاری از ما وقتی که اخبار حوادث را در رسانهها میخوانیم ممکن است برای چند لحظه خودمان را به جای افرادی بگذاریم که در صحنه حادثه حضور دارند؛ در آن زمان به تنها چیزی که فکر میکنیم، نجات جان خود و عزیزانمان و حتی برداشتن اشیای گرانقیمت از محلی است که زندگی میکنیم اما کسانی هم هستند که گرانقیمتترین داراییشان، یعنی جانشان را کف دست میگیرند و به دل آتش میروند؛ آتشنشانها!
روز گذشته خبرنگاران حوزه اجتماعی، در مرکز آموزشی آتشنشانی، مهمان سازمان آتشنشانی شدند تا علاوه بر آشنایی با اصول ایمنی هنگام تهیه گزارش از حوادثی از قبیل آتشسوزیها، سختی کار آتشنشانها را نیز از نزدیک لمس کنند.
مرکز آموزش آتشنشانی تهران، یک مرکز بسیار بزرگ واقع در محله صالحآباد تهران است؛ جایی که کارآموزهای آتشنشانی در آنجا، با استفاده از امکاناتی که برایشان فراهم شده، مهارتهای لازم برای اطفای حریق و مقابله با حوادث مختلف را آموزش میبینند.
آموزشهایی که به خبرنگاران ارائه شد تنها چند دقیقه از آموزش بسیار نفسگیر و سختی است که به داوطلبان شغل آتشنشانی ارائه میشود تا با انجام تمرینات عملیاتی، خودشان را برای حوادث واقعی، آماده کنند.
در بخش ابتدایی، مباحثی درباره علل ایجاد حریق، مواد قابل اشتعال، راهکارهای اطفای حریق و خاموشکننده مناسب برای اطفای آتش ناشی از هر ماده شیمیایی، به صورت تئوری آموزش داده شد و سپس خبرنگاران وارد محوطه شدند تا از نزدیک، نحوه استفاده از تجهیزات آتشنشانی برای نجات مصدومان از تصادفات را مشاهده کنند.
در یک محوطه بزرگتر، چند ساختمان مسکونی و تجاری از جمله یک ساختمان ۱۷ طبقه که دو طبقه زیر همکف نیز دارد؛ شبیهسازی شده است تا کارآموزان آتشنشانی در این بخشها، برای اطفای حریق و نجات جان مصدومان، تمرین کنند.
البته سختی شغل آتشنشانی، صرفاً محدود به عملیات اطفای حریق نیست و آتشنشانها در طول زندگی کاریشان، حوادث طبیعی و غیرطبیعی زیادی از جمله محبوس شدن افراد در ساختمان و آسانسور، تصادفات، گیر افتادن در ارتفاعات و … را تجربه میکنند.
از سوی دیگر حوادث آتشسوزی نیز تک بعدی نیستند و هر حادثه میتواند تبعات وحشتناکتری مانند برق گرفتگی، ریزش آوار، محبوس شدن افراد، دودگرفتگی و خفگی و … را نیز در پی داشته باشد و بنابراین یک آتشنشان باید برای همه این خطرات، آمادگی کامل داشته باشد؛ به همین دلیل در این مرکز آموزشی، همه امکانات لازم برای فرا گرفتن این مهارتها فراهم شده تا آتشنشانها آمادگی نجات جان مصدومان حوادث را پیدا کنند.
فرصت ۷ ثانیهای برای نجات جان فرد دچار برقگرفتگی
یکی از بخشهای این دوره آموزشی، آموزش نجات جان افرادی بود که دچار برق گرفتگی میشوند؛ در کارگاه برق، یک مهندس درباره برق گرفتگی و آشنایی با تجهیزات برق آموزشهای لازم را ارائه میکند.
به گفته او، آنچه در برقگرفتگیها اهمیت دارد؛ سرعت عمل است به طوری که تنها ۷ ثانیه برای نجات فرد دچار برقگرفتگی از مرگ، زمان وجود دارد.
در خلال این آموزشها، یادی هم از آتشنشان شهید، سید احسان جامعی شد؛ آتشنشان فداکاری که در حین عملیات اطفای حریق بر اثر سانحه دچار برقگرفتگی شد و به درجه شهادت نائل آمد.
آموزش صعود به ارتفاعات به آتشنشانها
اضطرابهای شغل آتشنشانی به همین موارد ختم نمیشود؛ بخش دیگر این شغل پرتنش، نجات جان مصدومان گرفتارشده در ارتفاعات است؛ گاهی تیم آتشنشانی مجبور میشود در حوادث به ارتفاعات صعود کند یا از ارتفاعاتی مانند برجها و ساختمانها فرود بیاید. در این بخش، مهارتهای موردنیاز برای صعود و فرود از نمای ساختمان، وارد شدن به داخل ساختمان، نجات کوهنوردان، فرود از تراس و … به آتشنشانها آموزش داده میشود.
رعایت سکوت اصل مهم آواربرداریها
نجات جان مصدومان از زیر آوارها، یکی دیگر از بخشهای پراسترس این شغل است؛ مسئول آموزش این بخش میگوید ریزش آوار، یکی از پرمخاطرهترین بخشهای این شغل است و نجات جان افراد از زیر آوار نیاز به دقت و البته خلاقیت بیشتری دارد زیرا هر لحظه ممکن است حادثه ثانویهای بر اثر جابجایی آوار برای بیرون کشیدن مصدومان رخ دهد.
وی میگوید رعایت سکوت، یکی از مهمترین بخشهای آواربرداری است که متأسفانه گاهی در برخی از حوادث، به دلیل شلوغ شدن و تجمع افراد در محل حادثه، امکانپذیر نیست.
نحوه شناسایی مصدومان محبوس شده زیر آوار
در حوادث ریزش آوار، معمولاً سرامدادگر از طریق بلندگو به همه افراد اعلام میکند که به مدت یک دقیقه سکوت را رعایت کنید و همچنین به مصدومان اعلام میکند که ما برای امدادرسانی به کمک شما آمدهایم؛ هر فردی که صدای امدادگران را میشنود کافی است یک ضربه کوچک به آوار اطراف خود بزند تا امدادگران بتوانند با استفاده از نوعی دستگاه، مصدومان را شناسایی کرده و آنها را نجات دهند.
گاهی سگهای زنده یاب هم اشتباه میکنند
مسئول این بخش آموزشی میگوید سگهای زندهیاب نیز در شناسایی مصدومان میتوانند کمک زیادی به امدادگران کنند که البته استفاده از این سگها در شرح وظایف سازمان آتشنشانی نیست و هلال احمر ممکن است آنها را به کارگیری کند؛ گاهی نیز این سگها امدادگران را به اشتباه میاندازند؛ برای مثال ممکن است در آواربرداری از یک ساختمان مسکونی، مرغ و گوشتهایی که داخل یخچالهای خانگی نگهداری شده بودند را هم به اشتباه به عنوان انسان شناسایی کنند.
تمرین آتشنشانی با چشمهای بسته!
قاسمی، استاد این دوره آموزشی میگوید همه این سختیها را که کنار بگذاریم؛ استرس حرارتی، اضطراب تمام شدن اکسیژن و خستگی، یکی از سختترین بخشهای کار ماست. به همه اینها باید دودگرفتگی مسیرها را نیز اضافه کرد که منجر به کاهش دید آتشنشانها و کاهش توان آنها برای انجام عملیات میشود. به گفته او، وقتی دید یک آتشنشان از او گرفته میشود ۷۵ درصد توانایی او برای انجام کارها کاهش مییابد و در آتشسوزیهای با حجم بالا به دلیل گستردگی دود و نبود نور، این میزان دید کاهش مییابد؛ البته در این دوره آموزشی، آتشنشانها برای این شرایط سخت نیز آماده میشوند و به آنها یک ماسک به همراه عینکی که دید آن پوشانده شده داده میشود تا در اطفای حریق در ساختمانهای شبیه سازی شده، تمرین کنند و برای شرایط واقعی آماده شوند؛ در شرایطی که دید آتشنشانها کاهش مییابد با حرکت تکان دادن دست باید مکان و موانع اطراف خود را شناسایی کنند.
آتشنشانها بیش از ۲۰ کیلوگرم وزن را در عملیات تحمل میکنند
سنگینی لباس آتشنشانها و تجهیزات همراه آنها که وزن مجموع این لباسها و تجهیزات به بیش از ۲۰ کیلوگرم نیز میرسد، یکی از سختیهایی بود که خبرنگاران دقایقی آن را از نزدیک تجربه کردند.
در پایان این دوره آموزشی نیز خبرنگاران، لباس آتشنشانی برتن کردند تا چند دقیقهای، در کنار سید جلال ملکی؛ سخنگوی سازمان آتشنشانی و سایر آتشنشانها، حس و حال آتشنشانها را – البته در ابعاد بسیار کوچکتر و شرایط بسیار ایمنتر- از نزدیک لمس کنند. برگزاری این دورههای آموزشی، باعث میشود خبرنگاران حوزه اجتماعی و بهویژه حوادث، علاوه بر رعایت اصول ایمنی برای حفظ سلامتی خود در هنگام تهیه گزارش از حوادث، حس و حال آتشنشانها هنگام بروز این حوادث را نیز درک کنند و بتوانند گزارشهای بهتری از شرایط امدادرسانی به مجروحان حوادث احتمالی آینده، تهیه کنند.
گزارش از: پریسا حیدری
انتهای پیام/